#14614

Kolejna historia z zakładu krawieckiego mojej koleżanki. Akurat tutaj byłam świadkiem tego zdarzenia, ponieważ idąc do miasta, postanowiłam, że zajdę po drodze do zakładu i zwrócę koleżance książkę, którą od niej pożyczyłam. Ledwie oddałam jej pożyczoną rzecz, a do zakładu weszła dziewczyna z gatunku plastic fantastic, blond włosy, solarium, tona makijażu, tipsy, spodnie w panterkę, różowa bluzka.
[Kol] koleżanka, [Kl] klientka

[Kol] W czym mogę służyć?
[Kl] Chciałabym, żeby pani uszyła mi bluzkę.
Klientka wyjęła z torebki kawałek wściekło różowej tkaniny upstrzonej w kwiaty, o wymiarach, uwaga, na oko 20x20cm.

[Kol] Ale czy posiada pani więcej tej tkaniny?
[Kl] Nie. To powinno wystarczyć na bluzkę.
[Kol] Czyli mniemam, że bluzeczka ma być dla malutkiego dziecka?
[Kl] Nie. Dla mnie!
[Kol] (zdziwienie w oczach) Yyyy, eeee, tej tkaniny nie wystarczy dla pani. Dla bardzo malutkiego dziecka owszem, ale nie dla pani. Ewentualnie starczyłoby na małe majtki lub na kwadratową chustkę.
[Kl] (z oburzeniem) Czy uważa pani, że jestem aż tak gruba?

Ja w tym momencie nie wiedziałam, czy mam się wtrącić, czy czekać na rozwój wydarzeń. Ale ostatecznie postanowiłam poczekać.

[Kol] Absolutnie nie uważam, że jest pani gruba. Po prostu tkaniny jest za mało. Musi pani dokupić więcej takiego materiału.
[Kl] Ale to mi mama dała. Ja nie wiem, gdzie ona go kupiła.
[Kol] W takim razie proponuję poszukać podobnego.
[Kl] Ale ja chcę bluzkę z tego, bo ten mi się podoba. Ma pani mi uszyć. Ten materiał się rozciąga, na pewno się rozciągnie tak, że będzie na mnie pasować!
[Kol] Przykro mi, ale wedle mojego doświadczenia zawodowego, tkanina nie naciągnie się na tyle, by mogła wystarczyć na bluzkę. Ostatecznie pęknie w szwach przy nakładaniu.
[Kl] Pani jest głupia.
[Kol] Obawiam się, że nie ma pani racji.
[Kl] Poszukam lepszej krawcowej. Żegnam.

Tu nastąpiło zamaszyste machnięcie włosami i trzaśnięcie drzwiami.