#15353

Historia wczorajsza. Jak wiadomo listonosz też człowiek, ma prawo do urlopu. "Nasz" listonosz poszedł na urlop, przyszła jakaś pani na zastępstwo. Tyle wstępu.

Wczoraj do taty przyszedł list polecony. Ja sama siedzę w domu. Przychodzi pani listonosz [PL], dzwoni, polecony do XY. Odbieram, trzeba złożyć podpis tu, podpis tam. Podpisuję pierwszy papierek. I taki oto dialog:
[PL]: A ty piszesz lewą ręką?
[Ja]: No... Tak.
[PL]: A ciebie w szkole nie biją za to, że leworęczna? Bo mnie w szkole bito jak pisałam lewą ręką.
[J lekka konsternacja]: Nas już w szkole nie biją za takie rzeczy. W ogóle nie mają prawa nas bić.
[PL]: Ale jak to?! Przecież to najlepszy i niezawodny sposób na wychowanie dziecka!! A poza tym leworęczni są jacyś nienormalni!!
Ja tu lekko się zamyśliłam. Co, ta pani dzieci nie ma? Może i nie ma, trudno, przeżyję.
[J]: Proszę Pani, ja rozumiem, że jak Pani chodziła do szkoły, były inne zasady, inne prawa. Jednak czasy się zmieniają.
Pani listonosz ciągle upierała się, że leworęczni są głupi, że bicie to najlepszy sposób na wychowanie dziecka itd. Ja słuchałam tego ze znudzoną miną, pani nadal głosiła swoją tyradę. W pewnej chwili popatrzyła na mnie (mówiła do otwartych drzwi) i się wściekła.
[PL]: Ty gówniaro jedna! Ty słuchaj co inni mają do powiedzenia!! A nie! Nie słuchasz, i masz minę jakbyś była zmuszona tego słuchać!!
(A nie byłam?)
[J nadal spokojnie]: Proszę pani, ja chciałabym już wrócić do swoich obowiązków, pani na pewno też je ma, więc proszę: Mogłaby pani już wyjść?
[PL]: Ty! TY!! Nie będziesz mi mówić co mam robić!! Wyjdę jak będę chciała!!
W tym momencie zabrała wszystko i wyszła trzaskając drzwiami tak mocno, że aż prawie powypadały z zawiasów. Jak mama wróciła z pracy, powiedziałam jej wszystko. Mama poszła i złożyła skargę. Nie wiem czy ta pani nadal tam pracuje czy nie, ale ja już jej więcej nie widziałam.

PP