#16291

To było dawno temu.
Rzecz zdarzyła się za czasów gimnazjum. Otóż od kilku lat interesuję się czynnie sztuką. Pewnego uroczego dnia zabrałam teczkę z moimi pracami obiecaną nowemu nauczycielowi plastyki. Pech chciał, że akurat na lekcji z moją piekielną panią od chemii wyciągnęłam teczkę na ławkę w poszukiwaniu czystej kartki papieru. Niestety podejście nauczycielki do uczniów pozostawiało wiele do życzenia. Gdy zauważyła coś nowego na mojej ławce podbiegła wyrywając mi ów straszny przedmiot zbrodni jakim była teczka. Moja perełka z zawartością dla mnie ogromnie cenną. Nad niektórymi pracami spędziłam wiele czasu...

Podbiegła, zabrała, wróciła do swojego biurka wyjmując całą zawartość. Cała klasa została zupełnie skołowana ze mną na czele. Siedziałam wpatrując się w to co ona robiła. Ostatecznie nie byłoby w tym nic złego gdyby ona nie zrobiła najgorszego. Wyciągnęła długopis i zaczęła podpisywać się na nich! Każdą pracę opatrzyła na środku swoim zamaszystym podpisem i datą. Oszalałam. Jestem z natury wybuchowa więc praktycznie rzuciłam się z ławki żeby ratować to co zostało. Nic z tego. Zostałam przytrzymana przez kolegów z obawy przed zrobieniem pani Piekielnej czegoś. w tym momencie zadzwonił dzwonek i pani widząc co się święci złapała wszystko i uciekła.

Gdy ochłonęłam poszłam do dyrekcji żeby odzyskać cokolwiek. Miny dyrektorki nie zapomnę do końca życia.
Koniec końców prace odzyskałam. Pani tłumaczyła się tym, że widziała, iż prace te wykonywałam na lekcji. Ciekawe... Kilkanaście rysunków wykonać różnymi technikami w 45 minut? Aż tak dobra nie jestem!
Uzyskanie słowa przepraszam? Coś tam pod nosem... Ahh no i ostrzeżenie od Piekielnej: ostatni raz tak robię! Ona i tak wie swoje!

Czy uratowałam cokolwiek? Powiedzmy. Długopis okazał się piórem kulkowym więc część atramentu wywabiłam. Niestety jedna praca nadawała się tylko do wyrzucenia.
Na koniec serdecznie pozdrawiam panią Piekielną za to jak bardzo minęła się z powołaniem chcąc uczyć w szkole!