#21331

Przez jakieś dwa tygodni nękali mnie telefonami ankieterzy, którzy chcą badać moje zadowolenie z usług telekomunikacyjnych. Na pierwsze dwa tel reagowałam po prostu stwierdzeniem "przepraszam, ale nie mam czasu, jestem w pracy", ale czułam się wtedy lekko zdenerwowana, poirytowana i spięta. Ostatnio jednak zaczęłam bawić się tymi rozmowami. Oto jak wyglądała odpowiedź na dzisiejszy (4 już z kolei) telefon:

"Proszę Pani, przez ostatnie 2 tygodnie dzwoniono do mnie z państwa firmy 3 razy, pani jest 4. Ja już 3 razy wyjaśniałam ze w godzinach między 8 a 16 jestem w pracy i nie mogę poświęcić państwu 20 min. Pracuję na wierzy kontrolnej Portu Lotniczego im. Fryderyka Chopina w Warszawie i moje 20 minut nieuwagi może kosztować życie około 180 osób i przy okazji zniszczenie maszyny wartej setki milionów EUR. A teraz proszę mi wybaczyć, muszę sprowadzić na ziemię jednego malutkiego boeinga 737, może leci w nim jakaś mała dziewczynka, która chciałaby odwiedzić swoich dziadków przed świętami."

W odpowiedzi dłuższa chwila ciszy, którą napawałam się do granic wytrzymałości, po czym padły "Przepraszam, dziękuję"

Spróbujcie sami wymyślać różne bajki - to na prawdę odpręża i człowiek odkłada telefon z uśmiechem na ustach :)

call_center