#21758

Historia z podkradaniem kawy przez współpracowników przypomniała mi historię opowiedzianą mi przez moją już nieżyjącą ciocię.

Pracowała w szpitalu jako pielęgniarka, były to czasy głębokiej komuny. Wiadomo, nic nie było a jak już coś się trafiło, to wielkie święto.
Na wiosnę panie dostały skądś dobry wiejski ser. Dawaj do tego szczypiorek, rzodkiewkę i palce lizać drugie śniadanko.
Problem w tym, że jak przyszły na przerwę zastały... pustą miskę. Po krótkim śledztwie okazało się, że jedynie lekarze wchodzili do pokoju podczas ich nieobecności. No nic, może któremuś ślinka pociekła i się nie powstrzymał? Jakoś to przebolały. Problem w tym, że sytuacja zaczęła się powtarzać, w zasadzie stało się nagminne wyjadanie pielęgniarkom ich jedzenia.

Tu się panie nieźle wkurzyły - nie dość, że panowie dużo więcej zarabiają, mają i tak swoje dojścia żeby dostać dobre jedzenie, to jeszcze bezczelnie komuś wyjeść...
Przygotowały zemstę.

Znowu przyniosły ser, tylko, że zamiast szczypiorku wkroiły łodygi narcyza czy też żonkila (nie pamiętam dokładnie - grunt, że podobne wizualnie) i czekają na efekty. Znowu cała micha żarcia poszła... a wraz z nią jeden z panów doktorów do ubikacji... problem zaczął się, gdy zatrucie zamiast ustępować - nasiliło się. W końcu to nie była łyżka czy dwie, tylko konkretna ilość. Lekarz nagle stracił przytomność, odwodnił się, dołączyły jakiś inne przykre objawy... leki nie pomagają. Koledzy po fachu nie wiedzą co się dzieje...
W końcu gdy pan doktor był drugi dzień pod kroplówką, panie poszły się przyznać do ordynatora, co się stało..
Lekarz przeżył, ale do końca życia nie tknął cudzego jedzenia. Nigdy.

Ordynator opieprzył panie za brak wyobraźni, ale przyznał rację, że tamten mógł nie sięgać po cudze. Dodatkowo oberwało się doktorkowi za (jakby nie patrzeć) kradzież. Nie wiem tylko z czym poszedł przepraszać pielęgniarki.
Wiem natomiast, że poprawiła się atmosfera w szpitalu.
Widać czasem trzeba przypomnieć że "nie kradnij" tyczy się również jedzenia.

służba_zdrowia