Właśnie wróciłam z balkonu. Wywabiły mnie na niego wrzaski i dziwne hałasy z parkingu - akurat jestem zagrożonym gatunkiem człowieka, który dzwoni po służby, gdy trzeba, wiec wyjrzałam zobaczyć, co się dzieje.
Po służby nie zadzwoniłam, chociaż zapewne powinnam. Za to z całkiem złośliwym uśmieszkiem obserwowałam z mojego trzeciego piętra, jak kilku osiedlowych chłopców dobitnie uświadamia właścicielowi zielonego lanosa, co oznacza "karny ku*as". Właściciela może przy tym nie było, ale rano na pewno zobaczy efekty skakania po masce - a możliwe, że i zabaw bardziej plastycznych z użyciem ostrego narzędzia.
Czemu wredna ja, na którą zapewne posypią się zaraz gromy i minusy, nie wezwała odpowiednich służ?
Pan Właściciel ma swoje ulubione miejsce do parkowania - dokładnie na wąskim chodniczku, trasa przystanek-blok, z prawej krzaczory, z lewej żywopłot. Kiedy szanowny Pan Właściciel parkuje, to pieszy musi albo biegać wokół bloku, albo przedzierać się przez krzaki sięgające mi niemal do piersi.
Na Pana Właściciela nie działały karteczki z upomnieniami, prośbami i groźbami, karne ku*asy na szybie zmywał i parkował dalej. Z jednym, namalowanym markerem na szybie, parkował półtora tygodnia.
Straż miejska stwierdziła, że przewinienia nie widzi - bo to droga wewnętrzna, chodnik też.
Pominąwszy już moje drałowanie przez błotnisty trawnik wokół bloku z siatami zakupów, matki z wózkami przenoszonymi nad krzakami itp., nie zapomnę mu nigdy, że szafy i kanapę też nosiłam tą uroczą trasą. Z meblami w rękach te 100 metrów to jednak kawałek w porównaniu z siedmioma (tak, parking jest od strony przystanku).
Żałuję tylko, że chłopcy nie postawili mu tego auta, tak na deser, w poprzek chodnika, tyłkiem w krzaczorach, maską w żywopłocie. I mam nadzieję, że rano zobaczę, jak bardzo ucieszyła go ta dosadniejsza lekcja kultury na drodze.
Po służby nie zadzwoniłam, chociaż zapewne powinnam. Za to z całkiem złośliwym uśmieszkiem obserwowałam z mojego trzeciego piętra, jak kilku osiedlowych chłopców dobitnie uświadamia właścicielowi zielonego lanosa, co oznacza "karny ku*as". Właściciela może przy tym nie było, ale rano na pewno zobaczy efekty skakania po masce - a możliwe, że i zabaw bardziej plastycznych z użyciem ostrego narzędzia.
Czemu wredna ja, na którą zapewne posypią się zaraz gromy i minusy, nie wezwała odpowiednich służ?
Pan Właściciel ma swoje ulubione miejsce do parkowania - dokładnie na wąskim chodniczku, trasa przystanek-blok, z prawej krzaczory, z lewej żywopłot. Kiedy szanowny Pan Właściciel parkuje, to pieszy musi albo biegać wokół bloku, albo przedzierać się przez krzaki sięgające mi niemal do piersi.
Na Pana Właściciela nie działały karteczki z upomnieniami, prośbami i groźbami, karne ku*asy na szybie zmywał i parkował dalej. Z jednym, namalowanym markerem na szybie, parkował półtora tygodnia.
Straż miejska stwierdziła, że przewinienia nie widzi - bo to droga wewnętrzna, chodnik też.
Pominąwszy już moje drałowanie przez błotnisty trawnik wokół bloku z siatami zakupów, matki z wózkami przenoszonymi nad krzakami itp., nie zapomnę mu nigdy, że szafy i kanapę też nosiłam tą uroczą trasą. Z meblami w rękach te 100 metrów to jednak kawałek w porównaniu z siedmioma (tak, parking jest od strony przystanku).
Żałuję tylko, że chłopcy nie postawili mu tego auta, tak na deser, w poprzek chodnika, tyłkiem w krzaczorach, maską w żywopłocie. I mam nadzieję, że rano zobaczę, jak bardzo ucieszyła go ta dosadniejsza lekcja kultury na drodze.
Ocena:
1272
(1346)
Komentarze