Cecilly
Pozdrawiam "inteligientnych" g*wniarzy, bo inaczej nazwać się ich nie da, ze szkoły mojej chrześniaczki.
W kilku słowach:
Na początku gimnazjum wszystko było ok, ale od października zeszłego roku kilku "spadochroniarzy", z rodzin "och, ach i ech, jacy to oni nie są bogaci", uwzięło się na biedną Gosię. Dręczenie w szkole, anonimy i tego typu "zabawy" były na porządku dziennym, ale to, co zrobili teraz przechodzi ludzkie pojęcie.
Przyjechałam do siostry (mamy Gośki) na kilka dni. Jako, że nie chciałam dowalać jej obowiązków, postanowiłam przygotować pyszny obiad. W tym celu udałam się do sklepu (na dłuższe zakupy). Zamiast samochodu wzięłam rower mojej chrześniaczki. Przypięłam środek transportu pod sklepem i wiśta wio! Na zakupy.
Po "szopingu" załadowałam zakupy na rower i wracam do domu. W pewnym momencie musiałam wykonać dość ostry skręt i wyhamować (a jechałam z górki). Jakież było moje zdziwienie, gdy hamulce ręczne nie zadziałały (nożne od jakiegoś czasu szwankują). W celu uratowania się i nie wpadnięcia pod samochód, wykonałam gwałtowny skręt kierownicą i... wpadłam w krzaki. W wyniku tego mam skręconą kostkę i całą masę zadrapań.
Jakoś wygramoliłam się z krzaków i mimo rwącego bólu kostki, doczłapałam do domu (reakcje przechodzących ludzi nadają się na oddzielną historię, ale nikt mi nie pomógł, ba, nikt nie raczył spytać, czy wszystko dobrze). Przy wtórze okrzyków zgrozy, mój ojciec sprowadził i sprawdził rower. I co się okazało? Ktoś z wielką dokładnością przeciął hamulce.
Całe szczęście, sklep ma monitoring... Kilka minut przeglądania i... mamy zwycięzców! Nasze "kochane" chłopaczki ze szkoły.
Sprawa zgłoszona policji, mam się stawić na przesłuchanie.
Moja kostka to nic, ale... Co by było, gdybym nie jechała ja, a Gosia? Ja mam doświadczenie w unikaniu cudem wypadków (z czasów dzieciństwa). Przecież kilka sekund za późno i w najlepszym przypadku można zostać unieruchomionym na kilka miesięcy... O reszcie nie chcę myśleć.
W kilku słowach:
Na początku gimnazjum wszystko było ok, ale od października zeszłego roku kilku "spadochroniarzy", z rodzin "och, ach i ech, jacy to oni nie są bogaci", uwzięło się na biedną Gosię. Dręczenie w szkole, anonimy i tego typu "zabawy" były na porządku dziennym, ale to, co zrobili teraz przechodzi ludzkie pojęcie.
Przyjechałam do siostry (mamy Gośki) na kilka dni. Jako, że nie chciałam dowalać jej obowiązków, postanowiłam przygotować pyszny obiad. W tym celu udałam się do sklepu (na dłuższe zakupy). Zamiast samochodu wzięłam rower mojej chrześniaczki. Przypięłam środek transportu pod sklepem i wiśta wio! Na zakupy.
Po "szopingu" załadowałam zakupy na rower i wracam do domu. W pewnym momencie musiałam wykonać dość ostry skręt i wyhamować (a jechałam z górki). Jakież było moje zdziwienie, gdy hamulce ręczne nie zadziałały (nożne od jakiegoś czasu szwankują). W celu uratowania się i nie wpadnięcia pod samochód, wykonałam gwałtowny skręt kierownicą i... wpadłam w krzaki. W wyniku tego mam skręconą kostkę i całą masę zadrapań.
Jakoś wygramoliłam się z krzaków i mimo rwącego bólu kostki, doczłapałam do domu (reakcje przechodzących ludzi nadają się na oddzielną historię, ale nikt mi nie pomógł, ba, nikt nie raczył spytać, czy wszystko dobrze). Przy wtórze okrzyków zgrozy, mój ojciec sprowadził i sprawdził rower. I co się okazało? Ktoś z wielką dokładnością przeciął hamulce.
Całe szczęście, sklep ma monitoring... Kilka minut przeglądania i... mamy zwycięzców! Nasze "kochane" chłopaczki ze szkoły.
Sprawa zgłoszona policji, mam się stawić na przesłuchanie.
Moja kostka to nic, ale... Co by było, gdybym nie jechała ja, a Gosia? Ja mam doświadczenie w unikaniu cudem wypadków (z czasów dzieciństwa). Przecież kilka sekund za późno i w najlepszym przypadku można zostać unieruchomionym na kilka miesięcy... O reszcie nie chcę myśleć.
"wspaniali" koledzy ze szkoły
Ocena:
1006
(1068)
Komentarze