#40286

Historia świeża bo z wczorajszego wieczoru.

Jako, że od pewnego czasu czułam się samotna, postanowiłam założyć konto na popularnym serwisie randkowym (PSR). Dodałam kilka zdjęć, zainteresowanie było naprawdę duże (w portalu wpisałam chęć poznania ludzi z całego kraju, przeprowadzka nie byłaby problemem). Pomijając wiadomości o niezobowiązującej znajomości, tudzież sponsoringu lub wręcz, że się tak wyrażę, zatrudnienia jako prywatną kurtyzanę za kasę i mieszkanie, wszystko było ok.

Poznałam mężczyznę, 30 lat, moje miasto, dla historii nazwijmy go [M]arek. Świetnie nam się rozmawiało, wspólne tematy, miałam wrażenie, że znam go od lat. Po 3 tyg. zdecydowałam się na spotkanie. I oto po przydługim wstępie przychodzi czas na piekielność.

Spotkaliśmy się, kawiarnia, soczek. Rozmawiało się świetnie, momentami miałam wrażenie że rozumiemy się bez słów. W pewnym momencie słyszę:

[M]: No bo wiesz, ja pokazywałem twoje zdjęcia mamie (sic!) i stwierdziła, że ty odpowiednia dla mnie będziesz. Ładna, ze studiami.

{J}: Ale Marek, co Twoja mama ma do tego? Przecież ledwo się znamy.

[M]: No tak, tak, ale mama chce dla mnie dobrze i umówiliśmy się, że ja zakładam konto na PSR i ona zdecyduje z kim się spotkam.

[J]: Ty chyba żartujesz, mama ci kobietę będzie wybierać?

{M]: A co w tym dziwnego? To zupełnie normalne.

[J}: ...

{M]: No i wiesz... Ja obiecałem mamie, że cię dziś przywiozę, żebyście się poznały i ona zdecyduje co ma być dalej.

Wyszłam, nie zdzierżyłam dalej tej chorej sytuacji. Doprawdy nie rozumiem jak bardzo musiała ta kobieta namieszać Markowi w głowie, by był od niej tak uzależniony.

Smaczek na koniec, właśnie dostałam smsa: "Mama uznała, że nie zasługujesz na mnie. Wiele straciłaś. Żałuj"

Oj, jakoś nie żałuję.

Ps.
Jako młoda, wykształcona i (chyba) niebrzydka kobieta nie mam problemu w życiu realnym z zawieraniem znajomości na płaszczyźnie damsko - męskiej, jednak jestem po prostu nieśmiała.

sympatia