#45708

Wiem, że najprościej psioczyć na urzędy, bo tam ludzie nic nie robią, są niemili i w ogóle. Mam możliwość teraz zobaczyć jak to jest z drugiej strony. Pracuję w Urzędzie Pracy od pół roku i trochę historii się nazbierało, ale będzie najświeższa.

Wstępem, istnieje coś takiego jak dodatek aktywizacyjny, czyli dla osób, które z własnej inicjatywy znalazły pracę, ale co miesiąc trzeba składać wniosek o wypłatę z potwierdzeniem od pracodawcy, że wciąż pracują.

Przychodzi kobieta (K) z takim właśnie wnioskiem, na początku wszystko miło. Pyta się do kiedy jest przyznany, mówię jej, że na decyzji jest napisane( wytłuszczoną czcionką), ale oczywiście informuję ją do kiedy jest. Kolejne pytanie, do kiedy złożyć następny wniosek. Znowu mówię, że wszystko dokładnie jest napisane na decyzji, ale oczywiście mówiłam to z zamiarem, że i tak jej to wytłumaczę:
K: Ja się pani pytam, a nie decyzji! Ta ciężko to powiedzieć?!
Ja: Oczywiście, że nie, już tłumaczę, tylko proszę dać mi dojść do słowa ( ale nie wiem czy to usłyszała, bo była zajęta wyzywaniem)
J: Wniosek za styczeń składa Pani do 10 lutego, ale po upływie miesiąca stycznia.
K: No skoro do 10 lutego, to chyba logiczne, że w styczniu nie!
J: No niezbyt logiczne, bo niektórzy tego nie rozumieją, więc wolę poinformować (niektórzy przynosili wnioski na początku stycznia i wtedy zdziwienie- na decyzji pogrubioną czcionką napisane)
K: Pani uważa, że nie jestem tak inteligentna?! Myśli pani, że jestem głupia?!

W tym momencie wstałam, żeby odłożyć wniosek na półkę, bo stwierdziłam, że nie ma co jej przekrzykiwać.
Pani oczywiście wciąż w żywiole:
K: Nie życzę sobie, żeby ktoś mnie tak obrażał! Zero profesjonalizmu! To pani praca i powinna pani ją wykonywać jak najlepiej, a nie takie coś!

Gdy wychodziła, jeszcze się do niej uśmiechnęłam. A niech ma.

urząd pracy