#46626

Pochorowało mi się.
Pogorączkowało mi się.
A jak już ta gorączka trwała 3 dni pod rząd, to ojciec zapakował mnie do auta i wywiózł na "nocną i świąteczną opiekę medyczną".

Siedzimy sobie w korytarzu, dwie panie w gabinecie rozmawiają - Proszę czekać, my teraz wietrzymy. Mi, co prawda siedzieć ciężko bo wszystkie kości i stawy mnie bolą, ale czekam.
Koniec końców skończyły wietrzyć, wycałowały się w drzwiach, jedna poszła. Druga (rejestratorka) zawezwała mnie do gabinetu. Wklepała sobie moje dane do systemu i sobie czyta.
- Ooooo... A pani była u psychiatry? Co, nie jemy? Cyrki robimy?
- Nie.
- A co?
No to mówię co mnie zaniosło do psychiatry. Przesłuchanie idzie dalej.
- A co pani jest? - pyta rejestratorka.
- Gorączka, ból stawów, mięśni, kości, ogólnie skóra mam taką drażliwą, ubrania mnie nawet drażnią...
- O to jak ubrania drażnią to trzeba do psychiatry znowu, hihihi. Gardło boli?
- No właśnie nie, tylko mi ciężko połykać.
- To jak pani je?
- No teraz to nie bardzo, bo mam na wszystko "zwrotkę"
- O, to mówiła, anorektyczka, mówiłam! To trzeba żreć, a nie doktorowi głowę zawracać.
Znowu do poczekalni, czekam na doktora.

Lekarz przyszedł, temperaturę sprawdził i przystąpił do osłuchiwania. Jak tylko zdążyłam się rozebrać, jaśnie pani rejestratorka znowu dopadła swojego konika - Panie doktorze, a to psychiatryczna jest!
- A z jakim problemem?
- A takim to a takim! Ale widać od razu! Żebra na wierchu! No jak to wygląda! Mi się wydaje, że ona to ma anoreksję.
- A mi się wydaję - rzekł zniecierpliwiony lekko doktor - że pani nie jest psychiatrą.

Rejestratorka przyjęła pozę sfochanej walkirii, i taka pozostała do końca wizyty. Nie żeby przestała rzucać komentarzami typu "po psychiatrach latają, wymyślają sobie problemy", ale trochę rezonu jej ubyło. Dzięki i za to.

Tylko trochę smutno, że z racji jednorazowej wizyty u psychiatry dokuczał mi nie kto inny, tylko pracownik służby zdrowia.

służba_zdrowia