Pracuję w obiekcie medycznym - taka sobie wielospecjalistyczna przychodnia pretendująca do miana przyjaznej dla pacjentów, z najwyższym poziomem obsługi.
Sercem obiektu jest recepcja/rejestracja i osobiście uważam, że jeżeli pacjent zostanie profesjonalnie i miło obsłużony "na wejściu", to nawet opóźnienie u lekarza jest w stanie wybaczyć.., ale do rzeczy.
Prowadziliśmy rekrutację na stanowisko recepcjonistki, recepcjonisty. Wymagania: umiejętność obsługi komputera, wysoka kultura osobista, asertywność, odporność na stres (ach ci pacjenci..), komunikatywna znajomość języka angielskiego. CV nadesłano kilkaset, pierwsze sito – znajomość języka. Wszyscy deklarujący min. komunikatywną – przechodzą dalej. Drugie sito – spotkania i brutalne zderzenie z rzeczywistością...
Początek rozmowy za każdym razem miły, sympatyczny, kandydaci opowiadają o sobie jacy to nie są niezbędni właśnie w tym miejscu. Uśmiechy z twarzy zaczęły schodzić w momencie kiedy padało magiczne pytanie: "please, tell me something about yourself"... Reakcje przechodziły najśmielsze oczekiwania, od "ale ja nie byłam przygotowana żeby mówić po angielsku" (czy naprawdę trzeba się przygotowywać żeby powiedzieć cokolwiek o sobie???), po "yyyyy, a czy mogę odpowiedzieć po polsku?" (jasne, dlatego właśnie pytanie zostało zadane po angielsku...).
Absolutny szczyt osiągnęła Pani, która narobiła dzikiej awantury, że o takich rzeczach jak rozmowa po angielsku się uprzedza, że ona sobie nie życzy, że podważana jest jej prawdomówność (???). Oczywiście była bardzo zaskoczona że jej podziękowaliśmy, bo przecież "napisała że potrafi komunikatywnie po angielsku i generalnie to dużo rozumie" – super, ale byłoby jeszcze lepiej gdyby cokolwiek potrafiła powiedzieć...
Naprawdę jest sens kłamać w CV i tracić czas swój i osób prowadzących rekrutację??? Ja dzięki takiemu podejściu jestem w plecy osiem dni i mnóstwo nerwów... Nigdy więcej rekrutacji – chyba wolę osoby podesłane "po znajomości", które faktycznie coś potrafią.
Sercem obiektu jest recepcja/rejestracja i osobiście uważam, że jeżeli pacjent zostanie profesjonalnie i miło obsłużony "na wejściu", to nawet opóźnienie u lekarza jest w stanie wybaczyć.., ale do rzeczy.
Prowadziliśmy rekrutację na stanowisko recepcjonistki, recepcjonisty. Wymagania: umiejętność obsługi komputera, wysoka kultura osobista, asertywność, odporność na stres (ach ci pacjenci..), komunikatywna znajomość języka angielskiego. CV nadesłano kilkaset, pierwsze sito – znajomość języka. Wszyscy deklarujący min. komunikatywną – przechodzą dalej. Drugie sito – spotkania i brutalne zderzenie z rzeczywistością...
Początek rozmowy za każdym razem miły, sympatyczny, kandydaci opowiadają o sobie jacy to nie są niezbędni właśnie w tym miejscu. Uśmiechy z twarzy zaczęły schodzić w momencie kiedy padało magiczne pytanie: "please, tell me something about yourself"... Reakcje przechodziły najśmielsze oczekiwania, od "ale ja nie byłam przygotowana żeby mówić po angielsku" (czy naprawdę trzeba się przygotowywać żeby powiedzieć cokolwiek o sobie???), po "yyyyy, a czy mogę odpowiedzieć po polsku?" (jasne, dlatego właśnie pytanie zostało zadane po angielsku...).
Absolutny szczyt osiągnęła Pani, która narobiła dzikiej awantury, że o takich rzeczach jak rozmowa po angielsku się uprzedza, że ona sobie nie życzy, że podważana jest jej prawdomówność (???). Oczywiście była bardzo zaskoczona że jej podziękowaliśmy, bo przecież "napisała że potrafi komunikatywnie po angielsku i generalnie to dużo rozumie" – super, ale byłoby jeszcze lepiej gdyby cokolwiek potrafiła powiedzieć...
Naprawdę jest sens kłamać w CV i tracić czas swój i osób prowadzących rekrutację??? Ja dzięki takiemu podejściu jestem w plecy osiem dni i mnóstwo nerwów... Nigdy więcej rekrutacji – chyba wolę osoby podesłane "po znajomości", które faktycznie coś potrafią.
praca praca..
Ocena:
474
(532)
Komentarze