#48934

Postanowiłem opisać historię jaka spotkała mojego sąsiada oraz o tym jak działają (na pewno nie wszystkie) MOPSY w Polsce.

Najpierw o moim sąsiedzie. Był on już w sędziwym wieku, ale potrafił o siebie zadbać, odebrać zasiłek, zrobić zakupy i tak sobie jakoś radził. Korzystał w Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej skąd zresztą otrzymywał zasiłek.

Po jakimś czasie niestety sąsiad gorzej się poczuł, nie mógł wstawać z łóżka, a że mieszkał sam, to nie miał kto zrobić zakupów. Mało tego w związku z tym, że mieszkał w starej kamienicy, gdzie toaleta znajduje się na zewnątrz, możecie się tylko domyślać gdzie załatwiał potrzeby fizjologiczne.

Tutaj zaczęło się ogromne wsparcie sąsiadów, zanoszenie jedzenia, w miarę możliwości zrobienie porządku i oczywiście nagminne zgłaszanie sprawy do MOPS'u o przydzielenie jakiegoś opiekuna.

Dla niezorientowanych opiekun przydzielony z MOPS'u, może odebrać za swojego podopiecznego zasiłek, tak więc sąsiad miałby jakieś środki do życia. Niestety nikt taki nie został przydzielony.

Pani z opieki umawiała się w kółko na wizyty, na które ostatecznie nie przychodziła (nie pierwszy raz). Do opieki dzwonił kilkukrotnie także lekarz, który przychodził z wizytą do sąsiada. Niestety sąsiad nie wyrażał zgody na przewiezienie do szpitala. Tutaj także opieka mogłaby wystawić zaświadczenie o tym, że sytuacja ta zagraża życiu i podpisać taką zgodę za niego.

Do czego to doprowadziło? Bardziej wrażliwym radzę pominąć ten akapit.
Sąsiad w związku z tym, że nie chciał jeść, załatwiał się pod siebie i nie miał jak zadbać o higienę przez dość długi okres zaczął po prostu się rozkładać. Zalęgło się robactwo, które po prostu zjadało go żywcem. Można powiedzieć, że był to żywy trup.

Opieka zainteresowała się dopiero po śmierci sąsiada. Załatwiono ekipę do wysprzątania mieszkania. Niestety robactwo zdążyło się rozejść dalej.

I teraz pytanie? Czy właśnie tak powinna działać POMOC społeczna?

pomoc społeczna