tosemja
O lekarzu POZ i ekipie z SOR z izby przyjęć... Historia piekielna dla synka, dla nas niezwykle zabawna.
Wybraliśmy się z synkiem na rodzinny wypad na łono natury, na długich spacerach po lesie moje dziecię w silnej potrzebie (a pęcherz w wieku 4 latek mały) postanowiło "podlać krzaczki" i niby nic w tym piekielnego ale... no właśnie, podczas załatwiania potrzeby, w miejsce, te najbardziej czułe dla każdego mężczyzny, wgryzł się kleszcz.
No cóż począć, miejsce czułe, dodatkowo wstydliwe, igłą przecież dłubać nie będę, a specjalnego "długopisu" nie mam. Zawinęliśmy się i popędziliśmy na ostry dyżur do przychodni.
W przychodni przywitał nas znudzony lekarz, niezbyt rozgarnięty, który od razu zabrał się do rzeczy. Nie miał sprzętu do usuwania kleszczy, więc tą czynność próbował wykonać....STRZYKAWKĄ! Dziecko w krzyk i lament (domyślam się że zabolało) ja zdążyłam jedynie krzyknąć "co pan wyprawia" lekarz zrobił się purpurowy mamrocząc że on nie da rady, on napisze skierowanie do szpitala na oddział ratunkowy...
W drodze do szpitala klęłam na durnego lekarza, niech sobie sam strzykawkę przystawi do "małego" i ją naciągnie...no idiota!
Wchodząc do szpitala zastanawiałam się co ja powiem w okienku... lecz jak podałam skierowanie (na które wcześniej nie spojrzałam) wszystko było jasne, ba... nawet zbiegło się kilka pielęgniarek i ratowników żeby w obecności innych pacjentów odczytać treść nieszczęsnego skierowania.. "KLESZCZ NA PTASZKU" o_O Salwy śmiechu nie miały końca... a mój syn wcześniej blady przybrał kolor nazywany żywą czerwienią.
Nieco odważniejszy ratownik podjął się "szczególnej wagi" zadania...i już po 2min opuszczaliśmy zabiegowy bez kleszcza... pod drzwiami czekał na nas cały zespół medyczny, w tłumie było słychać "i...co...i co.."
Ratownik dumnie wypiął pierś i oświadczył:
- Tak, był i to na samym koniuszku... hihihihihi
I w taki oto sposób moje dziecię zaliczyło swoją pierwszą żenującą historię... W sumie piekielnie żenująco było...
Wybraliśmy się z synkiem na rodzinny wypad na łono natury, na długich spacerach po lesie moje dziecię w silnej potrzebie (a pęcherz w wieku 4 latek mały) postanowiło "podlać krzaczki" i niby nic w tym piekielnego ale... no właśnie, podczas załatwiania potrzeby, w miejsce, te najbardziej czułe dla każdego mężczyzny, wgryzł się kleszcz.
No cóż począć, miejsce czułe, dodatkowo wstydliwe, igłą przecież dłubać nie będę, a specjalnego "długopisu" nie mam. Zawinęliśmy się i popędziliśmy na ostry dyżur do przychodni.
W przychodni przywitał nas znudzony lekarz, niezbyt rozgarnięty, który od razu zabrał się do rzeczy. Nie miał sprzętu do usuwania kleszczy, więc tą czynność próbował wykonać....STRZYKAWKĄ! Dziecko w krzyk i lament (domyślam się że zabolało) ja zdążyłam jedynie krzyknąć "co pan wyprawia" lekarz zrobił się purpurowy mamrocząc że on nie da rady, on napisze skierowanie do szpitala na oddział ratunkowy...
W drodze do szpitala klęłam na durnego lekarza, niech sobie sam strzykawkę przystawi do "małego" i ją naciągnie...no idiota!
Wchodząc do szpitala zastanawiałam się co ja powiem w okienku... lecz jak podałam skierowanie (na które wcześniej nie spojrzałam) wszystko było jasne, ba... nawet zbiegło się kilka pielęgniarek i ratowników żeby w obecności innych pacjentów odczytać treść nieszczęsnego skierowania.. "KLESZCZ NA PTASZKU" o_O Salwy śmiechu nie miały końca... a mój syn wcześniej blady przybrał kolor nazywany żywą czerwienią.
Nieco odważniejszy ratownik podjął się "szczególnej wagi" zadania...i już po 2min opuszczaliśmy zabiegowy bez kleszcza... pod drzwiami czekał na nas cały zespół medyczny, w tłumie było słychać "i...co...i co.."
Ratownik dumnie wypiął pierś i oświadczył:
- Tak, był i to na samym koniuszku... hihihihihi
I w taki oto sposób moje dziecię zaliczyło swoją pierwszą żenującą historię... W sumie piekielnie żenująco było...
kleszcz na....SOR
Ocena:
571
(793)
Komentarze