Kapcura
Historia z 30 grudnia zeszłego roku.
Tego dnia pojechałem samochodem do stolicy (normalnie tego nie cierpię ale planowane spore zakupy, wiadomo...) razem z matką, siostrą i babcią. Tak jak się spodziewałem, jazda po mieście, a zwłaszcza po parkingach galerii handlowych to jedno wielkie piekło. Ale nie w tym tkwi sedno.
Po 8 godzinach łażenia po sklepach wracamy do domu. Wszyscy zmęczeni, siostra zasnęła, babcia też, moja mama zaczęła grać na moim tablecie w karty, ja prowadzę. Gdy byłem kilka km za miastem automatycznie się rozluźniłem, lekko podkręciłem muzyczkę i cieszyłem się jazdą. Teraz, może to kwestia braku ostrożności, może stresu podczas jazdy w ciasnych uliczkach, może frustracji po 8-godzinnych zakupach, dość, że nie zauważyłem znaku "rondo" i z prędkością 60 km/h (ograniczenie było do 70) wjechałem na rondo. Żeby nie przedłużać. Dzięki refleksowi wylądowałem w rowie a nie na słupie, nikomu nic się nie stało. Zatrzymały się dwa samochody, jeden wyciągnął nas z rowu. Samochód miał tylko lekko skrzywione podwozie z przodu i prawe koło. Co w tym piekielnego?
Ano, gdy ruszyłem powoli i zacząłem się uspokajać zapytałem czy mamy wszystko i nic nie wypadło (tablet to jednak nie w kij dmuchał koszt, zwłaszcza gdy ostatecznie nikomu nic nie jest). Jak już się każdy pewnie domyśla, tabletu brak. Podejrzenie padło na drugiego kierowcę, który dziwnie się nie spieszył z odjechaniem z ronda tylko czekał aż ja zrobię to pierwszy.
W domu uruchomiłem śledzenie urządzenia. Zostało znalezione w stolicy, na ulicy na której nigdy nie byłem, nawet w promieniu 20 km. Ewidentnie facet podprowadził mi z samochodu tablet gdy wszyscy byliśmy zajęci próbą wyciągnięcia.
Na odzyskanie nie było szans, po dwóch godzinach śledzenie było niemożliwe (tablet został sformatowany najprawdopodobniej), a i tak nie miałbym podstaw do precyzyjnego znalezienia.
Ludzie to potrafią skopać leżącego...
Tego dnia pojechałem samochodem do stolicy (normalnie tego nie cierpię ale planowane spore zakupy, wiadomo...) razem z matką, siostrą i babcią. Tak jak się spodziewałem, jazda po mieście, a zwłaszcza po parkingach galerii handlowych to jedno wielkie piekło. Ale nie w tym tkwi sedno.
Po 8 godzinach łażenia po sklepach wracamy do domu. Wszyscy zmęczeni, siostra zasnęła, babcia też, moja mama zaczęła grać na moim tablecie w karty, ja prowadzę. Gdy byłem kilka km za miastem automatycznie się rozluźniłem, lekko podkręciłem muzyczkę i cieszyłem się jazdą. Teraz, może to kwestia braku ostrożności, może stresu podczas jazdy w ciasnych uliczkach, może frustracji po 8-godzinnych zakupach, dość, że nie zauważyłem znaku "rondo" i z prędkością 60 km/h (ograniczenie było do 70) wjechałem na rondo. Żeby nie przedłużać. Dzięki refleksowi wylądowałem w rowie a nie na słupie, nikomu nic się nie stało. Zatrzymały się dwa samochody, jeden wyciągnął nas z rowu. Samochód miał tylko lekko skrzywione podwozie z przodu i prawe koło. Co w tym piekielnego?
Ano, gdy ruszyłem powoli i zacząłem się uspokajać zapytałem czy mamy wszystko i nic nie wypadło (tablet to jednak nie w kij dmuchał koszt, zwłaszcza gdy ostatecznie nikomu nic nie jest). Jak już się każdy pewnie domyśla, tabletu brak. Podejrzenie padło na drugiego kierowcę, który dziwnie się nie spieszył z odjechaniem z ronda tylko czekał aż ja zrobię to pierwszy.
W domu uruchomiłem śledzenie urządzenia. Zostało znalezione w stolicy, na ulicy na której nigdy nie byłem, nawet w promieniu 20 km. Ewidentnie facet podprowadził mi z samochodu tablet gdy wszyscy byliśmy zajęci próbą wyciągnięcia.
Na odzyskanie nie było szans, po dwóch godzinach śledzenie było niemożliwe (tablet został sformatowany najprawdopodobniej), a i tak nie miałbym podstaw do precyzyjnego znalezienia.
Ludzie to potrafią skopać leżącego...
miasto
Ocena:
493
(631)
Komentarze