Borys
W piękny sobotni dzień moja żona po otwarciu szafy stwierdziła „ że nie ma się w co ubrać” i musi pilnie kupić nowe spodnie. A dziś jest idealny dzień i do tego super wyprzedaże więc trzeba czym prędzej jechać na zakupy. Po chwili parkujemy pod dużym centrum handlowym.
Moja żona częste zakupy robi w jednej znanej sieciówce. Tam też udaliśmy się na sam początek. Ludzi ogrom, do przymierzalni kolejki.
I tu zaczyna się jak zwykle tajfun. Jakby mogła to wszystkie spodnie znalazły by się w przebieralni. Ale niestety jest limit i można mieć przy sobie max 3 sztuki. Więc jako bezbronny mąż musiałem donosić i wymieniać spodnie. „ a może wejdę w rozmiar mniejszy? , a może ten kolor?, a może z tamtym wzorkiem? ” i tak w kółko. Minuty mijały, frustracja moja wzrastała.
Pomagała mi jedna z ekspedientek która umilała trochę ten czas:)
Po przymiarce chyba z 50 par, żona stwierdziła że nic jej się specjalnie nie podoba i chyba pójdziemy do innego sklepu. Miałem już dość wszystkiego. Odnosiłem w spokoju resztę spodni na wieszaki gdy nagle usłyszałem rozpaczliwy głos mojej żony.
Co się okazało – nie ma jej spodni w których przyszła!
Od razu humor mi się poprawił. Takie rzeczy codziennie się nie zdarzają. Idę więc z powrotem w stronę wieszaków znaleźć te stare. Mały problem gdyż te spodnie były bardzo podobne do tych, które przymierzała i do tego były z tej samej firmy! Szukałem tych bez metki.
Do pomocy przyszła mi pani ekspedientka która sprzedała już informację reszcie pracowników przez co z wielkimi uśmiechami co chwila spoglądali na mnie. Nigdzie ich nie ma! Uśmiech powoli mi schodzi z ust. Żona w sklepowych spodniach dołącza do poszukiwań. Wszystko przeszukane bez rezultatu. No cóż trzeba czekać na cud ale przede wszystkim trzeba kupić jakieś spodnie i w nich wyjść. Dość szybko żona wybrała nowe spodnie i ze złością szła w stronę kasy.
W tej samej chwili dość urodziwa dziewczyna (co spotęgowało złość :) ) podeszła do kasy zapytać się ile kosztują te spodnie bo ona je bierze, a nie ma na nich metki. Tak to były te spodnie.
Żona wydarła jej z rąk stwierdzając że to jej spodnie. Kobieta zrobiła dziwną minę, po czym chciała wyrwać mojej żonie te spodnie twierdząc że należą one do niej bo ona je znalazła ! O mało ich nie roztargały.Po wyjaśnieniu sprawy obydwie z wielkim burakiem na twarzy opuściły sklep.
Ich miny bezcenne.
Chyba mamy spokój z zakupami przez długi czas :)
Moja żona częste zakupy robi w jednej znanej sieciówce. Tam też udaliśmy się na sam początek. Ludzi ogrom, do przymierzalni kolejki.
I tu zaczyna się jak zwykle tajfun. Jakby mogła to wszystkie spodnie znalazły by się w przebieralni. Ale niestety jest limit i można mieć przy sobie max 3 sztuki. Więc jako bezbronny mąż musiałem donosić i wymieniać spodnie. „ a może wejdę w rozmiar mniejszy? , a może ten kolor?, a może z tamtym wzorkiem? ” i tak w kółko. Minuty mijały, frustracja moja wzrastała.
Pomagała mi jedna z ekspedientek która umilała trochę ten czas:)
Po przymiarce chyba z 50 par, żona stwierdziła że nic jej się specjalnie nie podoba i chyba pójdziemy do innego sklepu. Miałem już dość wszystkiego. Odnosiłem w spokoju resztę spodni na wieszaki gdy nagle usłyszałem rozpaczliwy głos mojej żony.
Co się okazało – nie ma jej spodni w których przyszła!
Od razu humor mi się poprawił. Takie rzeczy codziennie się nie zdarzają. Idę więc z powrotem w stronę wieszaków znaleźć te stare. Mały problem gdyż te spodnie były bardzo podobne do tych, które przymierzała i do tego były z tej samej firmy! Szukałem tych bez metki.
Do pomocy przyszła mi pani ekspedientka która sprzedała już informację reszcie pracowników przez co z wielkimi uśmiechami co chwila spoglądali na mnie. Nigdzie ich nie ma! Uśmiech powoli mi schodzi z ust. Żona w sklepowych spodniach dołącza do poszukiwań. Wszystko przeszukane bez rezultatu. No cóż trzeba czekać na cud ale przede wszystkim trzeba kupić jakieś spodnie i w nich wyjść. Dość szybko żona wybrała nowe spodnie i ze złością szła w stronę kasy.
W tej samej chwili dość urodziwa dziewczyna (co spotęgowało złość :) ) podeszła do kasy zapytać się ile kosztują te spodnie bo ona je bierze, a nie ma na nich metki. Tak to były te spodnie.
Żona wydarła jej z rąk stwierdzając że to jej spodnie. Kobieta zrobiła dziwną minę, po czym chciała wyrwać mojej żonie te spodnie twierdząc że należą one do niej bo ona je znalazła ! O mało ich nie roztargały.Po wyjaśnieniu sprawy obydwie z wielkim burakiem na twarzy opuściły sklep.
Ich miny bezcenne.
Chyba mamy spokój z zakupami przez długi czas :)
sklepy
Ocena:
775
(1331)
Komentarze