#68790

o pracy w hotelu słów kilka:

Mam to ogromne szczęście, że moja praca daje nieograniczone możliwości poznawania i obserwowania wielu nowych ludzi. A jest na co popatrzeć. Dosłownie i w przenośni.

Kiedy zaczynałam pracę, największym zaskoczeniem okazali się … nie kto inny a Polacy właśnie! Niedobrą wiadomością jest to, że zaskoczenie absolutnie nie należało do pozytywnych. Polak - szczególnie na wakacjach - staje się największą niecywilizowaną wsteczną masą ever. Wizja wydania 2 tysięcy na wakacje sprawia, że załącza mu się tryb „pan świata i okolic” i po tyłku dostają wszyscy. Bez wyjątku. Zaczyna się od razu po wejściu do hotelu. Pokój zły, za daleko tu i tam, Internet za wolny, no i co ma oznaczać „cisza nocna?! - przecież jestem na wakacjach!” (to nic, że inni akurat w tym czasie urlopu nie mają i są w hotelu w delegacji). Następnego dnia rano - śniadanie mistrzów. Niezupełnie… Przecież parówki, jajecznica, muesli, cornflakes, jogurty, owoce, warzywa, sałatki, wędlina, ser, kilka rodzajów pieczywa, coś słodkiego to za mało. Jak powszechnie wiadomo, statystyczny Kowalski rozpoczyna swój dzień od kawioru i szampana. Dalej - dzieci. Czy naprawdę tak trudno opanować 2-, 3-, 4-latka…? Błagam. Winda nie służy do zabawy. Rzucaniem jogurtu w ścianę na sali śniadań, w obecności innych gości też za dużo nie można zdziałać. I najlepsze - rabaciki…. Czy kiedy idziesz do sklepu kupić chleb/ubranie/gwoździe, to też zaczynasz od negocjacji cenowych, których tak btw uczyłeś się z pseudopsychologicznych stron www? No nie - płacisz tyle, ile coś kosztuje (chyba, że mowa o 20 bochenkach chleba/ubraniu sztuk naście/gwoździ kilogramów kilka - wtedy o ofercie specjalnej można porozmawiać). No ale cóż. Wysoki sezon trwa średnio 3 miesiące. Da się przeżyć, przynajmniej dużo się dzieje, a i człowiek ma szansę nauczyć się jak być lepszym bliźnim.

hotel