#71097

Będzie krótko, o niewdzięczności.

Studiuję zaocznie, a w tygodniu pracuję żeby zarobić sobie na szkołę i jakieś drobne wydatki, dzięki czemu rodzice też mają łatwiej a nie mogliby sobie pozwolić na opłacenie mi nauki. Mam znajomą, której rodzice wykładają na wszystko pieniądze, co chce, to ma i do tego dochodzą przechwałki, jak to się jej wspaniale żyje. Spoko, ja do tego nic nie mam, ale gdy ktoś te pieniądze potrafi uszanować.
Pewnego dnia wywiązał się między nami taki dialog:
J(ja), Z(znajoma)
Z: Wiesz, dzwonili do mnie z ofertą pracy i w sumie mogłabym iść, ale po co? Nie chce mi się, wolę zająć się sobą w domu, a kasę i tak mam od rodziców hehe.
J: Mogłabyś spróbować czegoś, zawsze zdobędziesz jakieś doświadczenie, będzie Ci łatwiej, zajmiesz czas czymś pożytecznym. Pamiętaj, że rodzice wiecznie żyć nie będą.
Z: Oni nie, ale ich pieniądze tak.

Nie skomentowałam.