Jestem kontrolerem biletów.
Podczas kontroli biletów w autobusie trafiłem na ok. 30-letniego mężczyznę. Gdy rozpoczęliśmy kontrolę, poderwał się z siedzenia i szedł w kierunku czoła autobusu. Gdy poprosiłem go o bilet oznajmił, że idzie do kierowcy go kupić. Gdy zapytałem, czemu nie zrobił tego od razu po wejściu, odpowiedział mi, że wbiegał w ostatniej chwili i nie zdążył.
Oczywiście cała historia była kłamstwem, bo poza nami do autobusu weszły jedynie dwie starsze panie.
Pasażer stwierdził, że nie, nie posiada dokumentów, a płacić na miejscu nie zamierza. Cały czas trzymał w ręku portfel, z którego wystawał dowód osobisty i prawo jazdy. Gdy poprosiłem go, aby sprawdził, czy w portfelu nie ma żadnego dokumentu, natychmiast go schował do kieszeni mówiąc mi, że nie ma przy sobie portfela.
Wysiadłem z pasażerem na przystanku i wezwałem patrol policji. Pomimo że na patrol musiałem czekać ponad godzinę, ani razu nie myślałem, aby mu odpuścić.
Powiedziałem policjantowi, że pasażer posiada przy sobie portfel z dokumentami i poprosiłem, aby to sprawdził.
Policjant zapytał pasażera:
- Czy ma pan dokumenty?
- Nie mam.
- To poda pan swoje dane.
Pasażer podał dane, policjant wrzucił je na bęben. Dane były podane prawidłowo, a pasażer nie był poszukiwany.
Mężczyzna nie przyjął wystawionego wezwania do zapłaty. Byłem wściekły na policjantów, bo pasażer po prostu z nas zakpił. Bo gdyby znaleźli u niego dokumenty, to mogliby go ukarać mandatem do 500 zł. Tylko nawet nie chciało im się poprosić go o okazanie zawartości kieszeni.
Dwa miesiące po zdarzeniu zostałem wezwany na komisariat. Zostałem oskarżony o sfałszowanie wezwania do zapłaty. Jak się okazało, pasażer podał policjantom dane Bogu ducha winnego człowieka, który nie miał prawa jechać wtedy autobusem, gdyż był wtedy w pracy. Nie zgadzał się także podany przeze mnie rysopis mężczyzny.
A pasażerowi się upiekło i nie poniesie żadnych konsekwencji.
Podczas kontroli biletów w autobusie trafiłem na ok. 30-letniego mężczyznę. Gdy rozpoczęliśmy kontrolę, poderwał się z siedzenia i szedł w kierunku czoła autobusu. Gdy poprosiłem go o bilet oznajmił, że idzie do kierowcy go kupić. Gdy zapytałem, czemu nie zrobił tego od razu po wejściu, odpowiedział mi, że wbiegał w ostatniej chwili i nie zdążył.
Oczywiście cała historia była kłamstwem, bo poza nami do autobusu weszły jedynie dwie starsze panie.
Pasażer stwierdził, że nie, nie posiada dokumentów, a płacić na miejscu nie zamierza. Cały czas trzymał w ręku portfel, z którego wystawał dowód osobisty i prawo jazdy. Gdy poprosiłem go, aby sprawdził, czy w portfelu nie ma żadnego dokumentu, natychmiast go schował do kieszeni mówiąc mi, że nie ma przy sobie portfela.
Wysiadłem z pasażerem na przystanku i wezwałem patrol policji. Pomimo że na patrol musiałem czekać ponad godzinę, ani razu nie myślałem, aby mu odpuścić.
Powiedziałem policjantowi, że pasażer posiada przy sobie portfel z dokumentami i poprosiłem, aby to sprawdził.
Policjant zapytał pasażera:
- Czy ma pan dokumenty?
- Nie mam.
- To poda pan swoje dane.
Pasażer podał dane, policjant wrzucił je na bęben. Dane były podane prawidłowo, a pasażer nie był poszukiwany.
Mężczyzna nie przyjął wystawionego wezwania do zapłaty. Byłem wściekły na policjantów, bo pasażer po prostu z nas zakpił. Bo gdyby znaleźli u niego dokumenty, to mogliby go ukarać mandatem do 500 zł. Tylko nawet nie chciało im się poprosić go o okazanie zawartości kieszeni.
Dwa miesiące po zdarzeniu zostałem wezwany na komisariat. Zostałem oskarżony o sfałszowanie wezwania do zapłaty. Jak się okazało, pasażer podał policjantom dane Bogu ducha winnego człowieka, który nie miał prawa jechać wtedy autobusem, gdyż był wtedy w pracy. Nie zgadzał się także podany przeze mnie rysopis mężczyzny.
A pasażerowi się upiekło i nie poniesie żadnych konsekwencji.
komunikacja_miejska
Ocena:
342
(376)
Komentarze