Vesania
Historia sprzed kilku lat, właściwie nie wiem, dlaczego przypomniała mi się akurat dzisiaj.
Gdy po intensywnych poszukiwaniach mieszkania do wynajęcia, udało się je w końcu znaleźć, załatwić formalności i zamieszkać, przyszedł czas na zakupy niezbędnego wyposażenia. Z racji tego, że do podgrzewania wody służył piecyk gazowy, jedną z pierwszych inwestycji był atestowany czujnik czadu. Zakup tego niepozornego urządzenia okazał się strzałem w dziesiątkę, bo choć piec nie należał do starych, drzwi do łazienki przez większość czasu pozostawały otwarte, okien praktycznie nie zamykałam, a kratki wentylacyjne były drożne, pewnego dnia czujnik wszczął alarm. Panowie ze straży pożarnej potwierdzili prawdziwość pomiaru, spisali protokół, zabronili używać pieca do momentu naprawy przez autoryzowany serwis, pogratulowali zakupu i pojechali.
Wezwany serwisant ustalił, że przyczyną pojawienia się czadu było zapchanie pewnych części pieca (wybaczcie brak precyzji). Elementy blokujące drożność gromadziły się od dłuższego czasu, a tego pamiętnego dnia osiągnęły takie stężenie, że spaliny, nie mogąc dotrzeć do przewodu wyprowadzającego, zaczęły cofać się do łazienki, wydzielając śmiertelny tlenek węgla.
Gdzie piekielność? Niecały miesiąc przed zdarzeniem gościłam pana dokonującego inspekcji instalacji i urządzenia gazowych w mieszkaniu. W pisemnym raporcie z kontroli, sporządzonym w formie tabeli, w jednej z kolumn wyszczególniony był "piec gazowy" - według adnotacji wszystko było w porządku.
Nie wiem, czy zaglądanie do środka pieca należało do jego obowiązków, więc nie wiem, czy piekielny był on czy ktoś, kto ustala, jak taka kontrola ma przebiegać i jak ma wyglądać protokół. W każdym razie, drodzy Czytelnicy, korzystający z pieców węglowych lub gazowych - zainwestujcie w czujnik, bo to faktycznie może uratować Wasze życie i dla własnego bezpieczeństwa poproście fachowca o porządną kontrolę urządzeń raz w roku. Obowiązkowe przeglądy zlecane przez administrację nie zawsze wystarczą, więc dbajcie o siebie i Waszych najbliższych :).
Gdy po intensywnych poszukiwaniach mieszkania do wynajęcia, udało się je w końcu znaleźć, załatwić formalności i zamieszkać, przyszedł czas na zakupy niezbędnego wyposażenia. Z racji tego, że do podgrzewania wody służył piecyk gazowy, jedną z pierwszych inwestycji był atestowany czujnik czadu. Zakup tego niepozornego urządzenia okazał się strzałem w dziesiątkę, bo choć piec nie należał do starych, drzwi do łazienki przez większość czasu pozostawały otwarte, okien praktycznie nie zamykałam, a kratki wentylacyjne były drożne, pewnego dnia czujnik wszczął alarm. Panowie ze straży pożarnej potwierdzili prawdziwość pomiaru, spisali protokół, zabronili używać pieca do momentu naprawy przez autoryzowany serwis, pogratulowali zakupu i pojechali.
Wezwany serwisant ustalił, że przyczyną pojawienia się czadu było zapchanie pewnych części pieca (wybaczcie brak precyzji). Elementy blokujące drożność gromadziły się od dłuższego czasu, a tego pamiętnego dnia osiągnęły takie stężenie, że spaliny, nie mogąc dotrzeć do przewodu wyprowadzającego, zaczęły cofać się do łazienki, wydzielając śmiertelny tlenek węgla.
Gdzie piekielność? Niecały miesiąc przed zdarzeniem gościłam pana dokonującego inspekcji instalacji i urządzenia gazowych w mieszkaniu. W pisemnym raporcie z kontroli, sporządzonym w formie tabeli, w jednej z kolumn wyszczególniony był "piec gazowy" - według adnotacji wszystko było w porządku.
Nie wiem, czy zaglądanie do środka pieca należało do jego obowiązków, więc nie wiem, czy piekielny był on czy ktoś, kto ustala, jak taka kontrola ma przebiegać i jak ma wyglądać protokół. W każdym razie, drodzy Czytelnicy, korzystający z pieców węglowych lub gazowych - zainwestujcie w czujnik, bo to faktycznie może uratować Wasze życie i dla własnego bezpieczeństwa poproście fachowca o porządną kontrolę urządzeń raz w roku. Obowiązkowe przeglądy zlecane przez administrację nie zawsze wystarczą, więc dbajcie o siebie i Waszych najbliższych :).
mieszkanie
Ocena:
205
(217)
Komentarze