#73860

Wracałam do domu po udanej podróży do stolicy. Ciepełko na dworze, słoneczko świeci, ptaszki ćwierkają... ogólnie lato w pełnej krasie. Ucieczką od skwaru, był doskonale wychłodzony pociąg, który podjechał na peron. Tuż za mną wsiadała kobieta, miała około 60-ciu lat. Owa pani po zajęciu miejsca zaczęła konsumpcję kanapki. Po skończonych czynnościach napełniających żołądek, siedziała upajając się znośną temperaturą. Wtem spod ziemi wyrośli kanarzy (to było po przejechaniu mniej więcej czterech stacji). Po uprzejmym poproszeniu kobiety o okazanie biletu, pani przyznała się, że go nie ma. Oczywiście brak biletu oznacza mandacik, więc kontroler poprosił o dokument potwierdzający tożsamość. Kobieta zaczęła się tłumaczyć, iż nie ma biletu, bo się spóźniła na pociąg, nie poszła od razu kupić, ponieważ słabo się czuła, chciała chwilę odsapnąć, zjeść coś i dopiero pójść po mały papierek i pierwszy raz go nie posiada. Kanar nie odpuszczał, więc kobieta zaczęła się powoływać na swój wiek. Kanar nadal prosił. Kobieta znów powraca do poprzednich argumentów, lecz tym razem z podniesionym tonem. Kanar wciąż prosił. W pewnym momencie przerodziło się to w lament. Aż trzech kotrolerów musiało prosić się o dowód i tłumaczyć pani, dlaczgo nie mogą ustąpić. Na co pani z jeszcze większym oburzeniem krzyknęła na cały przedział, że jest NAUCZYCIELKĄ I NIGDY NIE MOGŁABY NIKOGO OKŁAMAĆ. Wzmianka o odwołaniu się od decyzji zadziałała łagodząco na panią i podała dokument. Rozumiem poniekąd frustrację pani, kiedy wypisywano jej mandat, ale mogła sobie darować bezczelne komentarze wobec kontrolera. Byłam jej zachowaniem zdegustowana.

Niestety stoję po stronie kanara... Dlaczego niestety? Bo początkowe tłumaczenie kobiety o jej złym samopoczuciu, dawało po emocjach. Mimo to kontroler nie jest sędzią i nie rozstrzyga, czy ktoś mówi prawdę. Wykonuje tylko swoją pracę. Nie masz biletu? Płacisz karę. Taka jest zasada.

Boli mnie to, że taka osoba "wychowuje" dzieci...

komunikacja_miejska