#74853

Przypomniała mi się historia z zimy... jak to dałam się oszukać. Moją szafę zasypała spora ilość rzeczy, w idealnym stanie, ale nie pasująca na mnie. Postanowiłam je wystawić do sprzedania. Historia o zimowej kurtce i biednej pani Kasi...

Zadzwoniła do mnie zdesperowana kobieta w sprawie kurtki za 70zł, opisała swoją ciężką sytuację finansową i potrzebie swojej chorej mamy, która jechała do sanatorium i była bez kurtki. Potrzeba była pilna, ale niestety była połowa miesiąca, a wypłata dopiero pod koniec. Zatroskana córka wyszła z prośbą, aby spisać umowę sprzedaży z późniejszą datą zapłaty.

Rodzina odradzała mi ten pomysł, ale że ja naiwna i dobra ze mnie dusza, zgodziłam się. Przecież nie może mnie oszukać, myślałam...

Pani Kasia przyszła do mnie do domu, wzięła kurtkę, dała dowód, spisałam dane, podpisała się i wyszła.
Nadszedł dzień zapłaty. Wieczorem sprawdzam konto, pieniędzy brak. Myślę, okej może dopiero zrobiła przelew, będą na drugi dzień. Niestety i kolejnego dnia nic nie wpłynęło. Napisałam sms do pani K, dostałam odpowiedź, że pieniądze zostały przelane i mam czekać. 3 dzień po terminie, pieniędzy nie ma.
Poprosiłam o potwierdzenie.

Pani K tłumaczy, że jest w pracy i nie ma dojścia do komputera i wysyła mi "potwierdzenie" sms, które przychodzi do właściciela rachunku w momencie wykonania przelewu. Przyglądam się i zauważam błąd w numerze konta. Automatycznie do niej dzwonię, jest zdziwiona, sprawdza i potwierdza swój błąd. Przeprasza i mówi, że dzwoni do banku. Potem dostaje sms, że czeka na zwrot pieniędzy i potem się umówimy. Mija kilka dni i cisza.
Piszę jej sms jak sprawa wygląda. Tak, tak, jutro dostanie zwrot, prosi abyśmy spotkały się na mieście.

Zadowolona, że w końcu dostanę pieniądze, stawiam się w danym miejscu o umówionej godzinie. Czekam... mija 20 minut, kobiety nie ma. Dzwonię, raz, drugi, trzeci... dostaje sms "Przepraszam, zapomniałam! Dojechałam już do domu (mieszkała w wiosce za miastem), robię przelew".
I tu znowu czekanie, jeden dzień, drugi... tłumaczenie, że przelała, mam czekać. Minął kolejny tydzień i pieniędzy nie ma. Telefonów nie odbiera. W końcu odpisała, że przeprasza, dziecko zachorowało, potrzebowała na leki i prośba o czas do końca miesiąca jak dostanie wypłatę. Koniec miesiąca nadszedł... i oczywiście brak przelewu.

Nagle sms, przelane, ale pieniędzy i tak nie ma... znowu powtórka z rozrywki z pomyleniem konta. Już miałam dość, zaczęłam sama jej pisać sms o treści "proszę o zwrot pieniędzy", bo telefonów nie odbierała. Kiedy po kolejnym miesiącu pieniędzy nie było, napisaliśmy z innego numeru telefonu "zawiadomienie od komornika", przestraszona zadzwoniła, że już robi przelew... Ale nic nie wpłynęło. Potem dostałam też sporo odpowiedzi w stylu "odczep się smarkulo".

W końcu sama moja ciocia stwierdziła, że babę nastraszy i zadzwoniła do niej jako osoby pozyskująca długi. Powiedziała, że jeżeli za dwa dni pieniędzy nie będzie, sprawa trafia na drogę sądową. Pani Kasia tłumaczyła się i przepraszała. Obiecała, że pieniądze już przelewa.

Nie uwierzycie... ale pieniądze nie wpłynęły...

Wysłaliśmy listem poleconym zawiadomienie do zapłaty z tygodniowym terminem do spłaty. Po tygodniu od otrzymaniu listu, pieniędzy nadal nie było.
Wykończona sytuacją wsiadłam z bratem w samochód i odwiedziłam szanowną p.K w domu... otworzyła nam jej babcia, która powiedziała, że nie miesza się w jej sprawy. Babcia twierdziła, że p.K tylko u niej wynajmuje i jest znana z takich oszustw. Prosiliśmy o interwencje ze strony babci.

No i w końcu... po 4 miesiącach, sms, telefonach i listach 70zł wpłynęło na moje konto, poprzedzone sms "Nie ma pani sumienia, jak można nachodzić starszych ludzi?! PIENIĄDZE PRZELANE!!!"

Ciekawi mnie gdzie sumienie pani Kasi...
Nie dajcie się oszukać!