#74858

Nie jestem osobą pełnoletnią. Przyznam się też, że pierwszy raz dzwoniłam na numer alarmowy.

Wracałam akurat na zajezdnię. Widzę, że na trawie leży jakiś pan. Na oko 40 lat. Sumienie ruszyło, podeszłam. Jako jedyna. Cała reszta ludzi tylko patrzyła...

Głośno pytam, czy mnie słyszy, czy wszystko w porządku itp. Jednocześnie trochę ruszam ręką tego pana. Nie czuć od niego było alkoholu. Oddychał. No, nie reaguje. W międzyczasie podeszła jakaś starsza pani i mówi, że ze mną zostaje, a ja na pogotowie mam dzwonić.

No to dzwonię na 112. Cała procedura (czyli przestawienie się, sytuacja, miejsce, stan osoby potrzebującej) spełniona, wszystko powiedziałam. Nie spodziewałam się jednak, że pan dyspozytor nie wie, gdzie jest ten plac, na którym byłam przy tej osobie potrzebującej. Mówię: "No, zajezdnia autobusów, plac X". A dyspozytor : "No, ale ulica?!!!".

Okej, może nie wiedziałam, ale sama nazwa placu/zajezdni myślałam, że wystarczy.... Kolejna piekielność dyspozytora ?

Trzy razy pytał, czy NA PEWNO ten pan potrzebuje pomocy... Nie wiem, ile na te trzy pytania poszło czasu, ale rozmawiałam przez telefon jakieś 10 min., zanim karetka przyjechała. Dobra, przełączył na 999.

Tam już wszystko pięknie ładnie, "Przyjęłam. Proszę czekać na zespół". No to czekamy. Karetka już podjeżdżała. Przechodziła obok nas (mnie i tej pani) taka para młodych ludzi. Tekst chłopaka... Ręce opadają. "Ja pier****, facet leży, a ludzie pogotowie wzywają"... Jeszcze wcześniej przechodziła moja sąsiadka... "Nie dzwoń, bo potem będzie na ciebie".... Ciekawa jestem, co...

Ratownicy wysiedli, posprawdzali. Przy mocniejszym szturchnięciu ratownika, pan się obudził. Dalej nie wiem, co było, bo kazali odejść. Wiem jedynie, że stali dobre pół godziny potem jeszcze...

Ręce opadają z tej znieczulicy społecznej. Te teksty sąsiadki i tego chłopaka... No, makabra. :/

miasto zajezdnia MPK