#75222

Historia z mistrzami parkowania sprowokowała mnie do opowiedzenia swojej historii.

Jestem uczennicą technikum, które znajduje się kawałek od miejsca mojego zamieszkania. Komunikacja publiczna mi się nie opłaca, więc dopóki jest w miarę ciepło, dojeżdżam do szkoły skuterem. Piekielność stanowią jednak kierowcy samochodów, którym najwidoczniej wydaje się, że jak mniejszy to gorszy.

1. Najczęściej spotykam sytuację, gdzie dany właściciel 4 kółek myśli, że skuter musi jechać jakieś 20 km/h na pustym terenie. Nie zliczę ile razy ktoś mnie wyprzedzał myśląc "o ten samochód z naprzeciwka jest daleko, a tu dzieciak na pierdzikółku to na spokojnie wyprzedzę". Takiego wała! Jak to jest spokojnie to ja jestem święta Maria Magdalena. Niemalże słyszałam już zderzenie, spanikowana zjeżdżając na kraniec jezdni, żeby przepuścić króla szos.

2. Ostatnio pewien pan typowy Janusz zatrzymał się z piskiem opon, pokazał środkowy palec i zaczął krzyczeć przez okno, bo ubzdurało mu się, że skoro wyjeżdżam z bocznej drogi to wjadę mu bezpośrednio pod koła. Nie zauważył, że spokojnie zatrzymałam się przed wyjazdem na główną drogę i czekam aż przejedzie.

3. Dostałam porządny ochrzan od pewnego kierowcy wyjeżdżającego z parkingu, który uznał, że jak skuterem i kobieta to nic dziwnego, że nie potrafi parkować. Bowiem na moim miejscu mógł się zmieścić jeszcze jeden samochód. Parking jednak nawet nie był parkingiem, a dodatkowym terenem na parkowanie, nieoznakowanym, bez pasów na drodze, a ja zaparkowałam specjalnie blisko innego samochodu, żeby nie przeszkadzać następnym. Co ciekawe, piękne bmw z drugiej strony to cudo Sebixa z mojej klasy, świeżego kierowcy, który stanął tam dużo później ode mnie i bał się widocznie podjechać bliżej niż 2 metry, żeby przypadkiem nie zahaczyć o skuter.

Drodzy samochodowi, pamiętacie, że nie jesteście sami na drodze. A to, że ktoś jeździ skuterem/rowerem/motorem, czymkolwiek mniejszym, nie oznacza bycia niższym pozycją i mniej ważnym od szanownego B.

kierowcy