#77130

Kolejna, milionowa historia z MPK. Tyle się naczytałam o piekielnych pasażerach, że aż mi się wierzyć w ich istnienie nie chciało. No ale doczekałam się spotkania z legendą!

Gwoli wyjaśnienia, mam 21 lat, więc tak, mogę postać, ale dlaczego, skoro autobus pusty, a ja mam pierońsko ciężkie siaty? Jadę sobie, obładowana torbami z zakupami, zajęłam podwójne miejsce z samego przodu, tuż obok kierowcy, żeby posadzić siatki - alternatywa była taka, że zatarasuję nimi pół autobusu (naprawdę, nie byłoby przejścia), a że było pełno wolnych miejsc naokoło, to nikomu to w niczym nie przeszkadzało.

Wsiada ONA. Pani o lasce, w wieku tak koło 40stki. No ale rozglądam się, po drugiej stronie wolne miejsce, za mną też wolne miejsca, (a moje miejsce było na podwyższeniu, trzeba się było wdrapać), więc siedzę sobie dalej. Pani na mnie patrzy jakbym jej matkę zabiła, ale może ma gorszy humor? Nie przejęłam się specjalnie, miejsca przecież dalej wolne. Skoro nie siada, to może jej niewygodnie się gramolić na siedzenie na 2 przystanki. Nie poczuwam się do obowiązku ustępowania miejsca, zwłaszcza, że z siatami to cała procedura.

Po jakichś 10minutach (!) ONA nagle zaczyna się drzeć:

O - Może byś mi ustąpiła, księżniczko *******!!!
Ja - Proszę? Przecież są miejsca wszędzie naokoło wolne?
O - Jakbym mogła siąść gdzie indziej, to bym •••••• siadła, nie?!?!
J - No ale skąd mam to wiedzieć? Mogła pani mówić od razu, to przecież by nie było problemu.
O - Mogłaś się ****** domyślić, że jak stoję, to czekam, aż się ***** ruszysz, nie?!

No ręce mi opadły... Tarabanię się z tymi zakupami, przepuszczam PANIĄ, ona sapie coś jeszcze o księżniczkach i niewychowanych *****...

Powiedzcie mi, czy tylko ja nie rozumiem idei darcia mordy dla zasady? Że wystarczyło powiedzieć od razu, że jest taka i taka sytuacja, i poprosić o zwolnienie miejsca (mimo pustego autobusu, ale to już pomijam...)?

komunikacja_miejska