#83650

Od dawna czytam sobie wyznania na tego typu stronach i jakiś czas temu trafiłam właśnie tutaj.
Postanowiłam i ja coś dodać, bo czemu nie.
Zauważyłam niedawno pewną dziwną, niezrozumiałą dla mnie rzecz. Twierdzenie, że jak nietolerancja to tylko w stronę homo, jak dyskryminacja to tylko kobiet, jak rasizm to tylko w stronę czarnych.
Nie twierdzę, że te sytuacje nie istnieją. Ba, mam świadomość, że są one większąścią. Jednak nie zapominajmy, że w takim razie może to działać w drugą stronę. I właśnie o tym chcę wam dzisiaj opowiedzieć.
Dla historii ważne są dwa fakty - mam chłopaka oraz gdy nudzę się wchodzę na pewien komunikator, gdzie masz możliwość wylosowania rozmówcy. Pełno tam zboczeńców, ale czasem można trafić na ciekawych rozmówców.
Tego dnia przez chorobę nie miałam co robić, więc weszłam na żółte słoneczko i losowałam. Trafiłam na nią - Dziewczynę Piekielną.
Była bardzo miła. Przestałam losować, bo pisałam z nią. Spędziłyśmy wesoło czas.
Pisałyśmy codziennie przez około miesiąc. Nie wiedziała, że mam chłopaka, ponieważ temat nigdy nie wyszedł ani nigdy nie rzucała dwuznacznych tekstów, nie czułam więc potrzeby informowania jej o tym. Zwłaszcza, że i ona nie zwierzyła mi się z jej statusu związku.
Pewnego dnia (właśnie tak gdzieś po tym miesiącu) wywiązała się taka rozmowa:
[D.P.] A gdybyśmy kiedyś się spotkały?
[Ja] Pewnie. Ale jeszcze nie teraz. Nie znamy się tak dobrze.
[D.P.] Rozumiem to. Nie ma co się spieszyć.
A co byś zrobiła gdybym wtedy Ciebie pocałowała?
[Ja] Wybacz, ale mam chłopaka.
I wtedy nagle dowiedziałam się, że jako osoba hetero jestem zerem, nic nie wartą ścierką do podłogi, człowiekiem, który nadaje się tylko do rozkładania nóg.
Tylko określiła to nieco ostrzejszymi słowami.
Znajomość zerwana, zablokowała mnie, ale to dobrze, bo nie miałam po tym ochoty z nią pisać.

Iława