#83971

Jak coś leży luzem, to trzeba zapieprzyć.
Sprzedaję kawę na dworze. W takim straganiku. Od strony klienta przytwierdzone są do lady pojemniki z rzeczami takimi jak drewniane mieszadełka, słomki i saszetki z cukrem. I o tym cukrze będzie.

W ludzi jakiś diabeł wstępuje, gdy widzą saszetki cukru luzem. Największymi złodziejami są albo patola, albo dzieciaki z pobliskich szkół.
Patola to patola, dla nich już nie ma szansy na rozwój. Ale dla dzieci jest.

Przedszkoli i szkół musi tu być kilka, bo codziennie mija mnie kilka wycieczek z wychowawcami. Pewnie sale gimnastyczna mają gdzieś poza budynkiem szkoły, nie wiem. Sęk w tym, że w każdej takiej grupie kogoś zaswędzą rączki.
Gdy takie dziecko przyłapię, zazwyczaj oddają skradziony cukier, czasem nawet nauczyciel ich zgani. Czasem mają mnie gdzieś i sobie odchodzą, a mi się nie chce biegać za dzieciakiem dla jednej saszetki cukru. A czasem po prostu otworzą skradziony towar i wyrzucą, a na złość!! Sytuację takie zazwyczaj mało mnie irytują, ale wczoraj to już mnie szlag trafił.

Przyłapuję takich na kradzieży, zirytowany ganię nauczyciela za brak przypilnowania dzieciaków. Na fakt, że kradną, belfer jedyne co powie, to "pewnie głodne są".
A przepraszam bardzo, czy jak ja jestem głodny to idę do sklepu na dział słodyczy i wyżeram za darmo cukierki, które leżą luzem?? Czy takie zachowanie nie byłoby naganne? To czemu podpierniczanie cukru ma być normalne? Kij z tym, jaka jest cena pojedynczej saszetki, chodzi o zasadę - nie kradnij. Rzeczy jak cukier, słomki, woda - nie żałuję podzielić się jak ktoś POPROSI.
Poprosi, a nie leci w kulki myśląc, że ja go nie widzę, gdy kradnie.
Albo że nie da się wyczuć, że tylko udajesz zainteresowanie ofertą, żeby zająć moją uwagę, podczas gdy koledzy biorą garść cukru.

Tak ciężko poprosić? To aż takie poniżające?

A jak dziecko jest głodne to nie moja sprawa, tylko rodziców, że nie pilnują, żeby dziecko głodne nie chodziło.

miasto spotkań