Przypomniały mi się dawne zdarzenia.
Mam znajomą, powiedzmy Anię. Ania zawsze była wszędzie wożona samochodem przez kogoś z rodziny lub znajomego, a od kiedy sama jeździ, to też wszędzie samochodem. I fajnie, wygodnie.
Problem się zaczął, gdy, jako już dorosła osoba, Ania, wybierając się ze mną na wycieczkę, nie była w stanie kupić w kasie biletu i prosiła mnie, żebym ja go kupiła.
Innym razem, gdy mieszkałam w większym mieście i jechała do mnie w odwiedziny pociągiem, to jechałam po nią dwie stacje dalej, niż byłyśmy umówione, bo, nie wiem, chyba czekała, aż konduktor zaprosi ją do wyjścia. Przegapiła najbardziej charakterystyczną stację na trasie. Potem, jak w końcu wysiadła z pociągu, musiałyśmy jechać komunikacją miejską do mnie.
Bilet w automacie kupiony, no to wio! Pech chciał, że po 5 minutach pojawiła się kontrola biletów. I wiecie co? Ania nie wiedziała, że bilet trzeba skasować. Mi nie przyszło do głowy, że może nie wiedzieć, poza tym większość wsiadających z nami ludzi podchodziła do kasownika.
Pan Kanar był wyrozumiały i mandatu nie wypisał. Pragnę zaznaczyć, że dziewczyna całe życie mieszkała w mieście z funkcjonującą komunikacją miejską, z biletami kasowanymi w kasowniku.
Może nie jest to jakiś wielki dramat, ale warto nabyć tak podstawowe umiejętności jak podróż transportem publicznym, bo różnie się w życiu układa, czasem istnieje konieczność pojechania autobusem czy tramwajem albo pociągiem. I warto wtedy wiedzieć, że wypada spojrzeć za okno i zorientować się, w jakiej miejscowości się jest, a jak ma się z tym problem, to zapytać współpasażerów. Gdybym nie wydzwaniała do niej po przegapieniu stacji, pewnie dojechałaby do Gdyni, czyli dużo dalej niż powinna.
Dlatego, Rodzice, super, że możecie sobie pozwolić na podróże autem wszędzie, ale oswójcie dzieci też z innymi formami transportu, bo potem wyrośnie taka Ania, Matka dzieciom, która w przypadku pozbawienia samochodu, nie byłaby w stanie żyć.
Mam znajomą, powiedzmy Anię. Ania zawsze była wszędzie wożona samochodem przez kogoś z rodziny lub znajomego, a od kiedy sama jeździ, to też wszędzie samochodem. I fajnie, wygodnie.
Problem się zaczął, gdy, jako już dorosła osoba, Ania, wybierając się ze mną na wycieczkę, nie była w stanie kupić w kasie biletu i prosiła mnie, żebym ja go kupiła.
Innym razem, gdy mieszkałam w większym mieście i jechała do mnie w odwiedziny pociągiem, to jechałam po nią dwie stacje dalej, niż byłyśmy umówione, bo, nie wiem, chyba czekała, aż konduktor zaprosi ją do wyjścia. Przegapiła najbardziej charakterystyczną stację na trasie. Potem, jak w końcu wysiadła z pociągu, musiałyśmy jechać komunikacją miejską do mnie.
Bilet w automacie kupiony, no to wio! Pech chciał, że po 5 minutach pojawiła się kontrola biletów. I wiecie co? Ania nie wiedziała, że bilet trzeba skasować. Mi nie przyszło do głowy, że może nie wiedzieć, poza tym większość wsiadających z nami ludzi podchodziła do kasownika.
Pan Kanar był wyrozumiały i mandatu nie wypisał. Pragnę zaznaczyć, że dziewczyna całe życie mieszkała w mieście z funkcjonującą komunikacją miejską, z biletami kasowanymi w kasowniku.
Może nie jest to jakiś wielki dramat, ale warto nabyć tak podstawowe umiejętności jak podróż transportem publicznym, bo różnie się w życiu układa, czasem istnieje konieczność pojechania autobusem czy tramwajem albo pociągiem. I warto wtedy wiedzieć, że wypada spojrzeć za okno i zorientować się, w jakiej miejscowości się jest, a jak ma się z tym problem, to zapytać współpasażerów. Gdybym nie wydzwaniała do niej po przegapieniu stacji, pewnie dojechałaby do Gdyni, czyli dużo dalej niż powinna.
Dlatego, Rodzice, super, że możecie sobie pozwolić na podróże autem wszędzie, ale oswójcie dzieci też z innymi formami transportu, bo potem wyrośnie taka Ania, Matka dzieciom, która w przypadku pozbawienia samochodu, nie byłaby w stanie żyć.
Nieprzystosowanie do dorosłości
Ocena:
63
(151)
Komentarze