#86893

Nick nie przypadkowy - jestem astmatykiem-alergikiem, i tak jak każdy z Was, żyję w tej coronarzeczywistości.

Przeczytałam dziś kolejny post o tym jak to ludzie nie noszą maseczek w sklepach, tłumacząc się astmą. I za każdym razem zalewa mnie krew. Mimo, że nie muszę, noszę dla siebie i innych. Od początku epidemii zdarzyło mi się raz, że ostry atak astmy zmusił mnie najpierw do zdjęcia maseczki, a potem zwyczajnie wyjścia z przestrzeni zamkniętej. I proszę wszystkich, którzy się tłumaczą chorobami, których nie mają, niech czasem pomyślą o tych, którzy rzeczywiście chorują.

Bo to serio utrudnia życie. Nie każda praca jest dla Ciebie (u mnie był nawet problem przed samą obroną ze skończeniem studiów, bo astma w tym zawodzie nie jest mile widziana). W moim przypadku, ukochane góry stały się problemem, bo o ile mięśnie dają radę o tyle płuca dają się we znaki żywym ogniem, dosłownie ma się ochotę je wyrwać z siebie, sport też męczy, nie jestem w stanie umyć łazienki, czy posprzątać w klatce trocin, bo najzwyczajniej się duszę.

Ale wiecie, w obecnych czasach to jest jeszcze bardziej uciążliwe, bo utrudnia zwykłą szarą codzienność, bo ja nawet nie mogę pójść teraz do lekarza, nawet gdybym miała płuca wypluć, bo nikt mi pomocy nie udzieli i od razu mnie na zakaźny wyślą. Kiedy kaszlę w pociągu/tramwaju/sklepie, ludzie patrzą jak na trędowatą, bo młoda z tak silnym kaszlem to na bank covid i szpital, a nie włóczy się po mieście, ludzi zaraża. Kiedy dusi mnie od kadzidła, boję się zakaszleć, bo wokół mnóstwo ludzi. W pracy to samo, mimo że ludzie wiedzą że mam astmę, to jak był początek epidemii, który pokrył się u mnie z nasiloną astmą, tylko czekałam, aż odprawią na mnie egzorcyzmy :D

Więc drodzy piekielni, zakładajcie maski i nie mówcie, że ciężko się w nich oddycha - ja ma ten problem nawet bez tego. I wiem, z astmą da się żyć, ale serio to nic przyjemnego i nie zazdrośćcie tym, którzy nie muszą mieć tego dziadostwa na twarzach.

covid-19