Pracuje w gastronomii i hotelarstwie. Obecnie ferie zaczęła część Polski, określana przez większość osób z branży "warszawką".
Zaznaczę od razu w tym miejscu, że określenie to stosowane jest tylko wobec konkretnej grupy gości hotelowych tj. takich, którzy uważają, jak to powiedział mój Profesor na studiach, że "Polska to tylko Kraków, Warszawa autostrada między nimi a dalej tylko głusza i dzicz".
Warszawka ma w nosie przepisy drogowe. Normą jest wyprzedzanie na ciągłej trzech/czterech samochodów, bo pan z miasta ma super samochód i zdąży. No nie, już kilku w tym roku nie zdążyło. Pomijam już fakt, że królowie szos nie radzą sobie z górskimi drogami i zimowymi warunkami na nich panującymi.
Wszystko jest za drogo. Warszawka chciałaby chyba, żeby wszystko było za darmo. Jedzenie za drogie, atrakcje również. Głośno komentują ceny i targują się nawet o złotówkę taniej. Bo przecież są ze stolicy, kto to widział takie ceny poza Warszawą.
Brak szacunku do pracy innych. Częste jest podejście "jestem z miasta, mogę robić co chcę, a ty to sprzątaj". Olewanie kelnerów i obsługi gdy o coś pytają jest dla nich normalne. A później mają pretensje, że obsługa czegoś nie zrobiła.
Najgorsze dla mnie i tak jest porzucanie zwierząt. W okresie, kiedy przyjeżdża warszawka, wzrasta ilość interwencji związanych z porzuconymi zwierzętami.
Najsmutniejsza była sytuacja sprzed dwóch lat, gdy pies został porzucony na przystanku i nikomu nie dawał się złapać, bo czekał na powrót właścicieli. Przez kilka dni nie jadł i nie pił. Służby kilkakrotnie próbowały go złapać, ale za każdym razem pies uciekał z przystanku, gdy widział, że ktoś się zbliża. Wracał gdy nikogo nie było. Dał się złapać, gdy był już tak zmęczony, że nie miał siły uciec.
Jestem świadomy, że różnice między wsią i miastem były zawsze, ale to już nie te czasy, gdy "wieśniak" osiągał co najwyższej wykształcenie zawodowe i mało co wiedział o świecie. Miejsce zamieszkania nie jest wyznacznikiem statusu.
Zaznaczę od razu w tym miejscu, że określenie to stosowane jest tylko wobec konkretnej grupy gości hotelowych tj. takich, którzy uważają, jak to powiedział mój Profesor na studiach, że "Polska to tylko Kraków, Warszawa autostrada między nimi a dalej tylko głusza i dzicz".
Warszawka ma w nosie przepisy drogowe. Normą jest wyprzedzanie na ciągłej trzech/czterech samochodów, bo pan z miasta ma super samochód i zdąży. No nie, już kilku w tym roku nie zdążyło. Pomijam już fakt, że królowie szos nie radzą sobie z górskimi drogami i zimowymi warunkami na nich panującymi.
Wszystko jest za drogo. Warszawka chciałaby chyba, żeby wszystko było za darmo. Jedzenie za drogie, atrakcje również. Głośno komentują ceny i targują się nawet o złotówkę taniej. Bo przecież są ze stolicy, kto to widział takie ceny poza Warszawą.
Brak szacunku do pracy innych. Częste jest podejście "jestem z miasta, mogę robić co chcę, a ty to sprzątaj". Olewanie kelnerów i obsługi gdy o coś pytają jest dla nich normalne. A później mają pretensje, że obsługa czegoś nie zrobiła.
Najgorsze dla mnie i tak jest porzucanie zwierząt. W okresie, kiedy przyjeżdża warszawka, wzrasta ilość interwencji związanych z porzuconymi zwierzętami.
Najsmutniejsza była sytuacja sprzed dwóch lat, gdy pies został porzucony na przystanku i nikomu nie dawał się złapać, bo czekał na powrót właścicieli. Przez kilka dni nie jadł i nie pił. Służby kilkakrotnie próbowały go złapać, ale za każdym razem pies uciekał z przystanku, gdy widział, że ktoś się zbliża. Wracał gdy nikogo nie było. Dał się złapać, gdy był już tak zmęczony, że nie miał siły uciec.
Jestem świadomy, że różnice między wsią i miastem były zawsze, ale to już nie te czasy, gdy "wieśniak" osiągał co najwyższej wykształcenie zawodowe i mało co wiedział o świecie. Miejsce zamieszkania nie jest wyznacznikiem statusu.
Ocena:
157
(173)
Komentarze