#9317

Historia o GP przypomniała mi pewną historię z wolontariuszką Amnesty International.
Idę sobie rynkiem i standardowo zostaję zaczepiona przez dziewczynę(W) w koszulce ww organizacji.
(W) Cześć! Mogę ci zająć chwilkę? Chcę zadać tylko parę pytań.
W sumie to miałam chwilkę, więc się zgodziłam, bo byłam trochę ciekawa, po co oni właściwie zatrzymują ludzi. Tzn wiedziałam, że próbują namówić na to, aby przesyłać co miesiąc na ich konto pieniądze, ale byłam ciekawa jakie mają argumenty.
(Ja) Słucham?
(W) Czy uważasz, że twoje prawa są naruszane?
(j) No.. ale jakie prawa?
(W) No twoje prawa
(j) Ale moje prawa jako pracownika, kobiety, człowieka?
(W) No nie wiem... prawa ogólnie...
(j) Aha. Jak ogólnie, to nie - dałam już za wygraną.
(W) A wiesz, że prawa innych są naruszane?
(j) Wiem, ale o co konkretnie chodzi?
(W) No bo nie wiem czy słyszałaś o tajnych więzieniach w Polsce, dla cudzoziemców podejrzewanych o terroryzm. Wiesz, że oni byli tam przetrzymywani i nieludzko traktowani?!
Tutaj nie mogłam już powstrzymać szerokiego uśmiechu, ta rozmowa robiła się coraz bardziej absurdalna.
(j) No wiesz... słyszałam, ale możesz mi powiedzieć na czym polegała nieludzkość tego traktowania?
(W) No na przykład przesłuchiwano ich całymi dobami, nie dając im przy tym nic do picia!!!
(j) Aha. I co? Ja mam się w tym momencie pochylić nad losem biednego terrorysty?
(W) Nie terrorysty, tylko osoby podejrzanej o terroryzm (sic!)
(j) Wiesz co? Jednak zrezygnuję.
Na odchodne powiedziałam tylko "Radzę ci dobrze, nie używaj już tego argumentu z terrorystami, bo to nie jest zbyt chwytliwe."

Normalnie szok! Nie dawano im nic do picia! Biedny Pan terrorysta. Zastanawia mnie tylko jedno - dziewczyna wyglądała na taką, która wierzy w to co mówi... czy naprawdę są ludzie, którzy użalają się nad terrorystami?

rynek