#9534

Tym razem będzie historia o "piekielnej mamusi". Pełniłem dyżur ochronny na linii kas w hipermarkecie, gdy podeszła do mnie starsza kobieta z zapłakaną, małą dziewczynką informując iż dziecko się zgubiło. Zabrałem dziewczynkę do Punktu Obsługi Klienta gdzie zajęły się nią pracownice. Mała przedstawiła się iż ma na imię Ola (zmienione na potrzeby historii) i ma 4 latka. Cały czas płakała toteż jedna z pań z punktu przyniosła jej kredki i kartki do rysowania, po czym wzięła na ręce pocieszając, że mama za niedługo się znajdzie. Cały czas z głośników płynął komunikat o odnalezionym dziecku. Dziewczynka powoli zaczęła się uspokajać a nawet nieśmiało uśmiechać. W pewnym momencie krzyknęła:
- O mama! - I pobiegła w stronę kas, uśmiechając się przez łzy. Mamusią okazała się młoda farbowana blondynka z toną pudru na twarzy, tipsami i wysokimi obcasami, przypominająca bardziej kobietę lekkich obyczajów niż matkę. Od razu zaczęła krzyczeć na dziecko, że nie usłuchane po czym wykręciła jej rękę i zaczęła bić po pupie i nogach. Mała zaczęła szlochać, krzyczeć i płakać. Podszedłem zdenerwowany mówiąc:
- Co pani robi?! Wzywam policję! - Krzyknąłem.
- A g...no to pana obchodzi. Nie będzie mi się pan wtrącał w wychowanie dziecka! - Krzyknęła.
- Może trochę grzeczniej. W końcu zaopiekowaliśmy się pani dzieckiem i wypadałoby chociaż powiedzieć dziękuje! - odparłem.
- To wasz za....ny obowiązek!
- To pani obowiązek zapewnić dziecku opiekę, takie coś na policje się nadaje! - Odpowiedziałem głośno i dobitnie.
Niestety kobieta chyba już tego nie usłyszała gdyż złapała dziecko za rękę, i niemal ciągnąć zapłakaną dziewczynkę, wybiegła ze sklepu.
Tak się zastanawiam że niektórzy to nie powinni mieć dzieci. A swoja drogą wielu klientów uważa za coś zupełnie normalnego że sklep ma zaopiekować się ich dzieckiem czy pieskiem albo kotkiem i są wielce oburzeni gdy ktoś zwróci im uwagę że tak nie jest.