Kolejna ciążowa, ale mam nadzieję, że ostatnia. Bo brzuch już spory i niektórzy mi wciskają, że na pewno bliźniaki. A tu jeszcze max 2 tygodnie.

Byłam dziś na poczcie. Sobota, 2 okienka otwarte i ok. 5 osób przede mną. Nie jest źle :-) Mąż za 5 minut przyjdzie to mnie zmieni. A tu nagle Pani z okienka nr 2 mnie woła, że teraz ta Pani w ciąży. Podeszłam, ale niestety że po paczke a ona tylko przelewy obsługuje to nie mogła mi pomóc i kazała mi podejść prosto do okienka nr 1. Gdy wzrok innych czekających mógł zabijać to od razu padłabym martwa razem z dzieckiem w brzuchu. Stała tylko jedna Pani w wieku ok. 50 lat i to ona coś zaczęła nawet pod nosem "burczeć", Panowie stali cicho.

P.S. Przy okienku spędziłam 1-2 minuty, bo okazało się, że moja paczka od czwartku zdążyła wrócić do innego miasta (centrali chyba, ale po co?) i pewnie w poniedziałek przyniesie mi ją listonosz. I gdzie tu sens?

P.S.2 Nie wszyscy bawią się w bazyliszka. Ostatnio w Biedronce miła i starsza pani mnie przeuściła, bo miałam tylko 2 rzeczy i jeszcze ze mną porozmawiała :-) Aż mi głupio było, bo i ta ciąża bezproblemowa jest.

ciąża

Jestem kobietą, farbowaną blondynką i to na dodatek o zgrozo już 11 lat mam prawo jazdy! Mistrzem kierownicy nie jestem. Ale parkować umiem (ok przyznaję tzw. koperta do dziś sprawia mi kłopot).

Parkuję sobie wczoraj pod jednym z marketów. Trzy miejsca wolne obok siebie. Stanęłam na środkowym i specjalnie sprawdziłam, że stoję ładnie na środku. Wracam i oczywiście od strony kierowcy jakiś idiota przytulił się do mnie. Szczupła osoba spokojnie się zmieści, ale ja akurat jestem w 9 miesiącu ciąży. Pokombinowałam i jakoś udało się wsiąść.

Pojechałam na drugi koniec miasta na inny parking, a tam znowu jakiś mądrala zrobił mi to samo.
Może słabo piekielne, ale irytujące, bo niektórzy mogliby się naprawdę nauczyć parkować.

parking ciąża

Dzieci to jednak złośliwe istoty.

Jest sobie średniej wielkości szkoła na wsi. Klasa 6 podstawówki. Mama jednej z dziewczynek pracuje w sekretariacie za co koleżanki z klasy jej nie lubią. Bo ona na pewno się nie uczy! To matka załatwia jej dobre oceny. Ogólnie dokuczają bardzo, obrażają, że nie ładna, że ma brzydkie ubrania. A że jest piękne czas internetu to i na facebook'a wrzucają jej "koleżanki" upokarzające zdjęcia. Dziewczę wreszcie nie wytrzymało i powiedziało rodzicom, że jeśli nie przeniosą jej do szkoły do miasta, to ona się zabije, bo nie wytrzyma tego.
Ojciec się wkurzył i za kilka dni jest pilne zebranie rodziców tej klasy. Powiedział, że on tak tego nie zostawi i jeśli będzie trzeba to zgłosi w prokuraturze sprawę o nękanie.

A co na to wychowawczyni tych dziewczynek? Poszła do jej matki i mówi coś w tym stylu: "co się Pani dziwi? Przecież mogły tak sobie pomyśleć". Ręce opadają... Szkoda, że ich po główce nie pogłaskała za "wzorowe" zachowanie.

szkoła nękanie

Witam.
Czytając sobie starsze historie trafiłam na taką o braku szacunku do rodziny zmarłego i przypomniała mi się pewna sytuacja.

Byłam ostatnio na pogrzebie już wiekowego pana. Rodzina stoi w kościele przy trumnie. Zmarły miał syna i córkę. Syn z żoną nie mogli mieć dzieci, więc adoptowali dwójkę. Z czego wnuczka płacze, bo dziadka straciła (jedynego, drugi zmarł długo przed jej narodzinami). A że stałam blisko usłyszałam szept jej matki, a raczej syk: "Uspokój się! Nie przynoś wstydu". I coś tam jeszcze później. A dlaczego tak? Bo sama teścia i teściowej nie lubiła. Więc jak ktoś inny mógł?
A kilka lat wcześniej gdy umarła jej matka mówiła do córki "krótko babcię miałaś" i przytulała gdy ta płakała.

pogrzeb