Historia z zamierzchłej przeszłości, w której piekielnym okazał się być mój małżonek [M].

Rzecz dzieje się w mieszkaniu w bloku, na X piętrze (co będzie istotne później). "Osiemnastka" u jednego z kolegów. Impreza rozkręcona na dobre, alkohol leje się strumieniami. Pod łazienką gigantyczna kolejka tych, których przed swe oblicze wezwała Matka Fizjologia. Jeden z bardzo mocno podpitych zabawowiczów [Z] próbuje wedrzeć się do przybytku siłą, ale tłumek przed drzwiami przegania delikwenta na balkon, tymczasowo zamieniony na palarnię.

Na balkonie mój mąż pali papierosa i kątem oka obserwuje zamieszanie pod drzwiami łazienki. [Z], przegoniony na balkon radośnie postanawia wysiusiać się właśnie tam. Jako że jest w stanie upojenia alkoholowego, ma nie lada problem z odnalezieniem w czeluściach rozporka odpowiedniego oprzyrządowania.

[M] niewiele myśląc czmycha do kuchni, z wielkiego słoja korniszonów wyciąga pokaźnego ogóra, kurcgalopem dopada balkonu i podaje warzywo między nogami koledze toczącemu nierówną walkę z rozporkiem.

[Z] z niekłamaną ulgą ujmuje korniszona, wystawia go za barierkę i na jego twarzy pojawia się błogi uśmiech spełnienia. Nie zwraca uwagi na to, że spodnie robią się niepokojąco mokre...

To nie koniec. W pewnym momencie ogórek wyślizguje się z ręki [Z] i szybuje w czarną czeluść, prosto na dól, z X piętra i niknie w mroku.

[Z] wydaje z siebie opętańczy krzyk i mdleje z wrażenia.

Kiedyś to były imprezy...

impreza

Autobus komunikacji miejskiej, średnio zatłoczony, parę wolnych miejsc.

W autobusie licealista - dajmy na to Adam [A] - zasiadł wygodnie w fotelu.

Na kolejnym przystanku do autobusu wsiada Pani [P]. Znacie ten typ: 40+, białe kozaczki, legginsy, tapeta i obowiązkowa kurteczka z mnóstwem ćwieków i kryształków. Czy ja muszę dodawać, że tleniona blondynka?

Staje tuż obok Adama i zaczyna perorować na temat dzisiejszej młodzieży: że niewychowana, że nie umie się zachować, niekulturalna, a tak naprawdę to same pijaki i narkomany.

Na to dictum Adam zrywa się z fotela, strzela obcasami, kłania się szarmancko i wypala:

[A] - Proszę bardzo, BABCIA siądzie!
[P] [FOCH], robi się czerwona jak burak, urażona duma nie pozwala usiąść.
[A] - W takim razie niech PANIENKA postoi...

Mina Pani bezcenna, cały autobus rży ze śmiechu.

komunikacja_miejska