#47811

Ciąg dalszy Psów I Ich Właścicieli.

Jak wspominałam w poprzedniej części (http://piekielni.pl/47809), mieszkam w niewielkiej wsi, względnie bezpiecznej. Poza watahami psów, które są ignorowane przez swoich właścicieli i biegają gdzie im się żywnie podoba, po całym lesie.

A tu historia numer dwa, o wiele świeższa, bo sprzed około roku:
Na końcu mojej ulicy mieszka sobie pewna rodzinka. Istotne jest to, że mają wielkiego psa rasy "Mieszany Gigant". Sukę. Agresywną.
Zacznijmy od tego, że psina raz do roku ma szczeniaczki, bo państwo zapominają czasem zamknąć bramę i się zawsze jakiś amant z dziczy przypałęta. Szczeniaki nie są ich problemem, najwyraźniej. Tym sposobem, wracając kiedyś ze spaceru, mało nie wyskoczyłam ze skóry, kiedy obskoczyły mnie biegające wokół ogrodzenia tamtego domu trzy spore psy. Chwilę mi zajęło, żeby się zorientować, że to szczeniaczki, które chciały być przy mamusi, ale im już bramy nie otworzono.
No dobrze. Sprawa pozgłaszana, pieski odtransportowane w odpowiednie miejsce.
Nie nauczyło to jednak państwa bramy zamykać.
I tu właściwa część historii:
Pewnego ranka tata podwoził mnie na pociąg, którym dojeżdżałam do mojego liceum. Godzina ósma, słoneczko wschodzi, wsi spokojna, wsi wesoła...
Ledwo minęliśmy pierwszy zakręt, a tu, na polu, taka scena: Mężczyzna próbuje rozpaczliwie odepchnąć od siebie Mieszanego Giganta, osłaniając się rowerem, na którym pewnie jeszcze chwilę wcześniej jechał. Pies z pewnością nie ma przyjaznych zamiarów.
Tata skręcił gwałtownie, wjechał na pole trąbiąc wściekle. Poskutkowało. Pies się samochodu przestraszył i uciekł w siną dal.
Sprawa zgłoszona, rozwiązania nadal nie ma.

A co jest tu najbardziej piekielne?
Na naszej ulicy jest bardzo dużo małych dzieci. Bawią się w lesie albo na drodze.
Siedmiolatka przed takim psem się nie obroni. Co by było, jakby to ona tam była, a nie krzepki pan na rowerze, który miał jakieś szanse?
Właśnie.

Wieś na Śląsku