#14112

Rzecz z wizyty w lumpeksie.

Nie planując wizyty w jakimkolwiek sklepie odzieżowym, założyłam sukienkę zapinaną z tyłu na suwak, który to suwak ma zerwany uchwyt (taki dzyndzel, którym się go pociąga), przez co akcja zdejmowanie – zakładanie sukienki jest dość utrudniona. No ale nic, wyszło jak wyszło, weszłam do lumpeksu.

Ubrania wybrane, nic tylko do przymierzalni i sprawdzić, czy pasują. Zdjęcie sukienki jakoś poszło. Wszystko przymierzone, pora na trudniejsze zadanie – założenie sukienki. Siłuję się, rękę wyciągam... nie idzie. Przekręcam się, wykręcam, głowę odchylam w jedną stronę, w drugą... nie idzie. Pozostaje mi wyjść w samej bieliźnie albo pójść po prośbie. Pierwszy wariant nie bardzo mi pasuje, więc wychylam się z przymierzalni – jak znalazł, kobieta [K] z naręczem ubrań czeka, aż wyjdę. Obrzuciła mnie spojrzeniem – wcale nie piekielnym.
[J] – Czy mogłaby pani mi pomóc zapiąć sukienkę?
Zlustrowała mnie od góry do dołu spojrzeniem, potem z dołu do góry... Odwróciłam się, kobieta jednym ruchem zapina sukienkę aż do najtrudniejszego miejsca (piersi)
[K] – Wie pani co... Chyba nie uda się...
[J] – Wiem, że suwak jest zepsuty, ale powinno się udać.
[k] – Nie da się. Za szczupła ta sukienka na panią.
Lekka konsternacja. Wszak sukienkę noszę od kilku miesięcy, zdjęłam ją z siebie kilka minut wcześniej... Piersi urosły, czy ki diabeł?
[J] – Jestem pewna, że jest dobra.
[K] – No nie idzie. Po prostu jest za mała.
Konsternacja rośnie. Sprawdzam, czy aby na pewno mam na sobie moją sukienkę. Ale tak – niczego nie podmieniłam.
[J] – Ale ja w niej tu przyszłam, musi być na mnie dobra.
Kobieta przetrawiła moją wypowiedź, spłonęła czerwienią, spuściła oczy i jednym ruchem zapięła sukienkę do końca. Ja już w całkowitym szoku. I co się okazało?
[K] – A to ja bardzo panią przepraszam... Ja myślałam, że to ze sklepu, a mi się bardzo spodobała. I myślałam, że jak pani odłoży, to ja ją może kupię...

Lumpeks, Warszawa