kcz1332
Historia, która ma już 24 lata, czyli wydarzyła się kiedy dopiero gdy miałem przyjść, albo dopiero co pojawiłem się na świecie. Opowiadana wielokrotnie w rodzinie.
Pamiętają jak w PRL kupowało się samochód? Książeczka oszczędnościowa, regularnie się odkładało i po jakimś czasie (zwykle 18-20 lat) dzwonili i mówili, że samochód jest do odebrania. Oczywiście wybór prawie żaden.
Tak też zbierał mój wujek na wymarzonego Fiaciora 125p potocznie zwanego Bandziorem lub Kredensem. I nadszedł ten dzień. Rok 1987. Zadzwonili z Polmozbytu oznajmiając, że Fiatów nie będzie w najbliższym czasie u nich. Ale! Może wziąć zamiast Fiata - Wartburga albo Skodę 105l! Wujek dużo nie myślał i wybrał Skodę. Ustalili termin.
Pojechali w trójkę. Wujek, Dziadek i zaprzyjaźniony mechanik. Na miejscu kierownikowi zakładu wręczyli 'prezent' w postaci kiełbasy i szynki prosto ze wsi własnej roboty (spytajcie się rodziców jaki to był wtedy rarytas, ja sam znam to tylko z przekazów). Wszystko, aby mogli wybrać auto, które było w możliwie najlepszym stanie, o co miał zadbać mechanik, który.... zniknął. Kierownik się zgodził, ale dał na wybór tylko godzinę. Dziadek wściekły bo mechanika nie ma, a czas ucieka.
Po 45 minutach wraca pewnym krokiem. O ile można było to tak nazwać. Był napruty okropnie. Przeszedł przez pełną halę aut, tak jakby czegoś szukał, dziadek coraz bardziej wściekły. W końcu znalazł! Stała! Żółciutka Skoda! Kierownik zakłopotany, bo trzeba było 20 aut wyprowadzić, aby się do niej dostać, jednak dziadek wściekły jak osa postawił na swoim. Wyprowadzili i odjechali z nowym nabytkiem.
Dopiero po tym jak mechanior doszedł do siebie, wyszło dlaczego akurat ta. W czasie, gdy zniknął, poszedł wypić z mechanikami Polmozbytu. Dowiedział się, że tylko jedną dali radę zakonserwować (podwozie itp.) tym czym mieli, a resztę wykorzystali na własne auta. Skoda bez rdzy jeździ po dziś dzień. ;)
Pamiętają jak w PRL kupowało się samochód? Książeczka oszczędnościowa, regularnie się odkładało i po jakimś czasie (zwykle 18-20 lat) dzwonili i mówili, że samochód jest do odebrania. Oczywiście wybór prawie żaden.
Tak też zbierał mój wujek na wymarzonego Fiaciora 125p potocznie zwanego Bandziorem lub Kredensem. I nadszedł ten dzień. Rok 1987. Zadzwonili z Polmozbytu oznajmiając, że Fiatów nie będzie w najbliższym czasie u nich. Ale! Może wziąć zamiast Fiata - Wartburga albo Skodę 105l! Wujek dużo nie myślał i wybrał Skodę. Ustalili termin.
Pojechali w trójkę. Wujek, Dziadek i zaprzyjaźniony mechanik. Na miejscu kierownikowi zakładu wręczyli 'prezent' w postaci kiełbasy i szynki prosto ze wsi własnej roboty (spytajcie się rodziców jaki to był wtedy rarytas, ja sam znam to tylko z przekazów). Wszystko, aby mogli wybrać auto, które było w możliwie najlepszym stanie, o co miał zadbać mechanik, który.... zniknął. Kierownik się zgodził, ale dał na wybór tylko godzinę. Dziadek wściekły bo mechanika nie ma, a czas ucieka.
Po 45 minutach wraca pewnym krokiem. O ile można było to tak nazwać. Był napruty okropnie. Przeszedł przez pełną halę aut, tak jakby czegoś szukał, dziadek coraz bardziej wściekły. W końcu znalazł! Stała! Żółciutka Skoda! Kierownik zakłopotany, bo trzeba było 20 aut wyprowadzić, aby się do niej dostać, jednak dziadek wściekły jak osa postawił na swoim. Wyprowadzili i odjechali z nowym nabytkiem.
Dopiero po tym jak mechanior doszedł do siebie, wyszło dlaczego akurat ta. W czasie, gdy zniknął, poszedł wypić z mechanikami Polmozbytu. Dowiedział się, że tylko jedną dali radę zakonserwować (podwozie itp.) tym czym mieli, a resztę wykorzystali na własne auta. Skoda bez rdzy jeździ po dziś dzień. ;)
Polmozbyt w czasie PRL :)
Ocena:
798
(870)
Komentarze