#18037

Jestem pracownikiem Punktu Obsługi Klienta vel. Informacji w centrum handlowym. Gwoli wprowadzenia: kiedy przychodzą wszelkiej maści kurierzy itp. moje wybitnie trudne zadanie polega na uprzejmej pomocy w zlokalizowaniu nadawców (nieraz nazwa firmy jest inna niż szyld) i na tym też się kończy. Dzisiejsza historia może nie całkiem piekielna, ale za to zabawnie idiotyczna.
Historia właściwa:

Podchodzi dziś do mnie ok 16.00 pani z InPost′u, kładzie na blacie pokaźny stos poczty (prenumeraty, paczka, listy) i zaczyna segregować. Kiedy wszystko poza jedną kopertką położyła na kupce z komentarzem "dla pani" wstałam i zaczynam przeglądać i co widzę? Na pierwszej z brzegu paczuszce jak byk "Cache-cache" (nazwa i jednocześnie szyld jednego ze sklepów), z innymi podobnie. Więc tłumaczę przy każdej sztuce "miłej pani" gdzie mieści się odbiorca, obserwując jej oczy rosnące od rozmiaru jednogroszówki do pięciozłotówek, po czym wywiązuje się dialog:
[Pani] A co to pani tego nie rozniesie???
[Ja] Absolutnie, nie widze powodu...
[P] No prosze pani, ja nie mam czasu, ja się spiesze do swojej pracy!!
[J] Ale TO jest Pani praca, na pewno nie moja.
[P] (mamrotanie pod nosem, bardzo niezadowolone) ...ochrona... gdzie jest ochroniarz?
Zaczęłam się już zastanawiać, czy może potrzebuje konwoju, która to wizja mnie bardzo rozśmieszyła, bo prenumerata "mój pies" czy innego ustrojstwa, na cenna nie wyglądała, więc pytam grzecznie:
[J] A po co pan ochrona?
[P] No ochroniarz tego nie może roznieść??
[J] (ubawiona już po pachy) Oczywiście, ze nie, ochroniarz, jak sama nazwa wskazuje, jest od ochraniania, a listonosz od roznoszenia listów, nie wiem, czego się pani spodziewała?
[P] (ni z tego ni z owego) No ktoś tu chyba na głowę upadł!!

Po czym tupnęła nóżka a la raciczka świnki i zniknęła w czeluściach (niezbyt dużego w dodatku) centurm.

centrum handlowe