Skipper
Dwa tygodnie temu do warsztatu w którym pracuję było włamanie, pech chciał, że okradziono moje stanowisko i stanowisko kolegi.
Zginął głównie sprzęt warsztatowy, różne narzędzia, laptop do diagnostyki, mierniki, itp. Po przyjechaniu rano do pracy dnia następnego, wtedy jeszcze nie wiedziałem co się stało, zostałem poproszony do gabinetu dyrektora. Ku mojemu zdziwieniu przywitało mnie dwóch policjantów. Zostałem zaznajomiony z wydarzeniem, wypytano mnie co wiem, czy kogoś podejrzewam, kto miał dostęp do warsztatu, itp. Spisano co nieco, po czym mianowano mnie świadkiem.
Oczywiście wszystkie narzędzia w międzyczasie zostały odkupione przez kierownictwo, bo warsztat pracować musi.
Tydzień temu, jadę do pracy - jak co dzień. Już na wejściu widzę, że ludzie jakoś się na mnie dziwnie patrzą, coś szepczą między sobą, a ich wzrok dosłownie jest w stanie zabić.
No nic, poszedłem na stanowisko, ledwo zdążyłem ogarnąć papiery, wchodzi szef z grobową miną (co było dziwne, bo to pogodny człowiek) i zaprasza mnie do gabinetu.
Znów spotykam dwóch policjantów - tym razem ewidentnie czegoś ode mnie chcą.
Na dzień dobry miałem okazać dowód, odłożyć niebezpieczne przedmioty jeżeli takowe posiadam (ba! nie wiedziałem, że zegarek to niebezpieczny przedmiot). Już po chwili dano mi do zrozumienia, że awansowałem z roli świadka na rolę oskarżonego. Co się okazało, policja znalazła w trawniku klucz dynamometryczny, który prawdopodobnie zgubił sprawca, a na nim... moje odciski palców.
No trzymajcie mnie ludzie, powodem do oskarżenia mnie było to, że znaleziono moje odciski palców na kluczu, który używam po 10 razy dziennie w pracy. Myślałem, że większego absurdu niż w W11 jeżeli chodzi o Policję nie ma, jednak wychodzi na to, że jest pewna słuszność w "sceptycznym podejściu dzisiejszej młodzieży do stróżów prawa"...
Tym razem piekielnym mogę nazwać cały organ zwany (chyba zbyt dumnie) "Policją"...
Zginął głównie sprzęt warsztatowy, różne narzędzia, laptop do diagnostyki, mierniki, itp. Po przyjechaniu rano do pracy dnia następnego, wtedy jeszcze nie wiedziałem co się stało, zostałem poproszony do gabinetu dyrektora. Ku mojemu zdziwieniu przywitało mnie dwóch policjantów. Zostałem zaznajomiony z wydarzeniem, wypytano mnie co wiem, czy kogoś podejrzewam, kto miał dostęp do warsztatu, itp. Spisano co nieco, po czym mianowano mnie świadkiem.
Oczywiście wszystkie narzędzia w międzyczasie zostały odkupione przez kierownictwo, bo warsztat pracować musi.
Tydzień temu, jadę do pracy - jak co dzień. Już na wejściu widzę, że ludzie jakoś się na mnie dziwnie patrzą, coś szepczą między sobą, a ich wzrok dosłownie jest w stanie zabić.
No nic, poszedłem na stanowisko, ledwo zdążyłem ogarnąć papiery, wchodzi szef z grobową miną (co było dziwne, bo to pogodny człowiek) i zaprasza mnie do gabinetu.
Znów spotykam dwóch policjantów - tym razem ewidentnie czegoś ode mnie chcą.
Na dzień dobry miałem okazać dowód, odłożyć niebezpieczne przedmioty jeżeli takowe posiadam (ba! nie wiedziałem, że zegarek to niebezpieczny przedmiot). Już po chwili dano mi do zrozumienia, że awansowałem z roli świadka na rolę oskarżonego. Co się okazało, policja znalazła w trawniku klucz dynamometryczny, który prawdopodobnie zgubił sprawca, a na nim... moje odciski palców.
No trzymajcie mnie ludzie, powodem do oskarżenia mnie było to, że znaleziono moje odciski palców na kluczu, który używam po 10 razy dziennie w pracy. Myślałem, że większego absurdu niż w W11 jeżeli chodzi o Policję nie ma, jednak wychodzi na to, że jest pewna słuszność w "sceptycznym podejściu dzisiejszej młodzieży do stróżów prawa"...
Tym razem piekielnym mogę nazwać cały organ zwany (chyba zbyt dumnie) "Policją"...
Warsztat
Ocena:
951
(985)
Komentarze