#34864

Witam.
Opowieść o mojej "wychowawczyni".
Było to w zamierzchłym XX w.

Gdy kończyłem 4 klasę technikum kończyła się też i Historia.
Ocena z tego roku uwzględniała lata wcześniejsze i szła na świadectwo maturalne, więc na proponowany "dostateczny" nie miałem ochoty. Próby porozumienia się z wychowawczynią - historyczką nie dawały rezultatu.
Nie jestem typem, który prosi, błaga, obiecuje.
W głowie pojawiła się szybka i krótka myśl - "Podanie o egzamin komisyjny".
Składam na ręce "Pani" wniosek, obok kolega ściemnia: "...,że na prawo chciałby i taka ocena to zablokuje...".
- Dziękuję. - odwracam się i wychodzę.
-"No dobrze masz tę piątkę" - słyszę w drzwiach.
- A kolega, bo on ma taką samą średnią, jak ja?
- On już sobie ocenę wybrał!
Krew mnie zalała za drzwiami! Nauczę się, nie dam się - myślę.

Dzień egzaminu. Jest nas dwóch. Ja zdaję na dobry, kolega na dostateczny. Koniec, wychodzimy.
Wysoka komisja w składzie "Wychowawczyni", Historyk, Rusycystka-dyrektorka rozpoczyna obrady.
Siedzimy, czekamy, nic się nie dzieje, nuda, aż się chce wyjść z kina...
Pytania nie były trudne, więc dam radę.
Do sali wchodzi "wtyka" z piątej klasy, Historykowi zanosi jakieś papiery.
Czekamy na jego wyjście z niecierpliwością. W końcu jest.
- No i jak? - pytamy razem.
- Jeden zda jeden nie. Cześć, trzymajcie się.
No to fajnie! Wiadomo ja nie! - myślę sobie.
Chcę rzucać mięsem, ale czekam pod drzwiami.
- Proszę wejść - głos dyrektorki.
Tylko spokojnie, tylko spokojnie ...
- Dnia bla, bla, bla.. Przed komisją, bla, bla w składzie bla, bla,... obaj Panowie zdali egzamin. Gratuluję. - Komunikuje historyk.
Yes! Yes! Yes!
I tylko uśmieszek pod nosem wychowawczyni, jakiś taki dziwny. Ale co tam. Ocena w arkuszu, więc czas na wakacje.

Minął rok. Zdany egzamin dojrzałości.
Czas rozdania świadectw.
Czytam:
Język polski.... ...
Matematyka...... ...
Historia........ Dostateczny...

Tylko się cieszyć wakacjami.

szkoła