#44833

Historia o tym, jak to czasem warto się obudzić. Działo się to w czasach gdy nasza duma - Stadion Narodowy był rzeczywiście bardzo międzynarodowy a więc za słynnego "Jarmarku Europa". Lat temu jakieś 7, może trochę mniej.
Stadion, pełno wszelkiego rodzaju Wietnamczyków, wody mniej niż obecnie, czasem wynurzy się jakiś afropolak (?) i zawoła do swojego kontenera - dzień jak co dzień. Standardem tam było, że będąc tam odpowiednio wcześnie/ późno można było całkiem sporo wytargować hasłem "pierwszy/ ostatni klient" - nie wiem czy to na nich rzeczywiście działało czy musiał być jakiś powód żeby zeszli z ceny. W każdym razie w trakcie dnia jak już widzieli, że ludzi będzie sporo tak chętnie nie opuszczali.
Wybraliśmy się z rodziną na zakupy tam jakoś wcześnie rano, parę stoisk już zahaczyliśmy, pierwsze zakupy zrobione. Idziemy na kolejne stoisko, czeka tam na nas pani typu "tego kwiatu jest pół światu" (czytaj rasa żółta). Asortyment miała ciekawy, znaleźliśmy coś dla siebie, wybieramy i przystępujemy do targowania. Tutaj niemiłe zaskoczenie, pani jako jedna z nielicznych nie chciała się targować, ewentualnie zeszła o jakąś symboliczną sumę typu 2zł. Ja już zaprawiony w bojach po wcześniejszych zakupach mówię "to idziemy", oddaję pani zakupy i chce odchodzić. Mama trochę zawiedziona bo coś tam się jej akurat konkretnie podobało ale faktycznie drogo, pani sprawia wrażenie zdziwionej, ja dumny z siebie, taktyka zaczyna działać. Oddaje mi zakupy, ja wciskam jej torbę z powrotem, dorzucam coś w stylu "nie, nie" i odchodzę. Ona leci za mną, myślę "mam Cię". Tutaj do akcji wkracza mama, akcja jak w czeskim filmie, zabiera jej torbę, ja zabieram torbę mamie i oddaje tamtej. Sytuacja powtarza się jeszcze raz, znowu; mama jej, ja mamie i oddaje sprzedawczyni. Przestałem jak mama powiedziała, że wciskam jej nasze wcześniejsze zakupy.

Koniec końców pani po opanowaniu śmiechu zeszła z ceny jeszcze trochę, znaczy taktyka działała.

sklepy targ stadion