#54026

Jestem posiadaczką dość rzadko spotykanego imienia, które w moich dokumentach figuruje jako to drugie. Jest to stare imię, które dostałam po swojej babci, która jest jeszcze rocznikiem przedwojennym. Jestem dość młodą osobą i to imię nie bardzo pasuje do kogoś w moim wieku, a przynajmniej na razie nie pasuje.
Jako dziecko przez wiele lat się go wstydziłam, bo wiadomo jak to dzieci potrafią dokuczyć innym ze względu na jakąkolwiek "inność". Od paru lat jestem jednak dumna ze swojego oryginalnego imienia i przestałam się przejmować przypadkowymi ludźmi, którzy naprawdę często potrafią wybuchnąć mi śmiechem w twarz.
Jednak czarę goryczy przebiła pewna pani w urzędzie, gdzie musiałam podać swoje pełne imię i nazwisko.

-Imię, drugie imię, nazwisko...
-Hahahahahahaha! Kto pani dał takie imię?!
-... Rodzice. Aż tak panią to bawi?
-... datę urodzenia poproszę.
-A ja pani imię i nazwisko oraz informację gdzie znajdę kierownika.
-Na żartach się nie zna!
-Mało śmieszny.

Sprawy nie załatwiłam, ale oficjalna skarga poszła. Ja naprawdę jestem w stanie zrozumieć, że niektórych ludzi może bawić moje imię, ale nie w takiej instytucji i nie w taki sposób.

urząd