#55247

Będąc młodą lekarką często spotykam się z piekielnościami nie tylko w wykonaniu pacjentów, ale też wszelkiej maści personelu medycznego. Tym razem rzecz o pielęgniarkach z oddziału chirurgicznego.

Pewnie nie każdy wie, ale na niemal wszystkich oddziałach zdarzają się tak zwane "martwe godziny", kiedy nie ma praktycznie nic do roboty. Wszyscy pacjenci przyjęci, opatrunki pozmieniane, do planowych popołudniówek jeszcze sporo czasu, także można sobie w spokoju odpocząć. Ja jednak, jako osoba nieco nadaktywna, zamiast wpompowywać w siebie kolejne litry kofeiny, postanowiłam spędzać ten czas produktywnie. Tak więc dzień w dzień, chodziłam po oddziale rozmawiając z pacjentami, udzielając informacji (często podczas obchodu pacjenci wstydzą się pytać lekarzy, lub po prostu nie wiedzą o co zapytać), czy pomagając w drobnych sprawach takich jak zakupy w kiosku, czy wybranie numeru do dzieci/wnuczków. Możecie sobie wyobrazić jakim pozytywnym zaskoczeniem reagowali pacjenci, którzy zazwyczaj nie mieli do kogo się zwrócić.

Pewnego dnia, kiedy po skończonym "obchodzie" wpadłam do dyżurki pielęgniarskiej zrobić sobie coś do picia, spotkałam się z morderczym wzrokiem jednej z [P]ielęgniarek, która ignorując moje powitanie, tak oto rzecze:
[P]: Pani doktor to lepiej skończy te swoje obchodziki, bo pacjenci się tylko przyzwyczają, a my tak latać nie będziemy.
[J]: Słucham? Chyba powinna być pani zadowolona, że nie dość, że odwalam za was spory kawał roboty, to jeszcze ordynator odbiera pochwały za opiekę na oddziale. [8 w ciągu pierwszych 2tyg.]
[P]: Pani doktor, pani sobie zaraz pójdzie na inny oddział, a pacjenci zostaną. A bieganie na każde zawołanie nie należy do naszych obowiązków!

Powiem szczerze, zdębiałam i dobrą chwilę zajęło mi przetworzenie tego co usłyszałam. Pani pielęgniarka wyszła obrażona i nie odzywała się do mnie do końca mojego pobytu na chirurgii.
Co do mnie, to te swoje "obchodziki" robiłam jeszcze częściej i skrupulatniej niż dotychczas.

słuzba_zdrowia; pielęgniarki