digi51
Pracuję w restauracji. Z właścicielem znam się już od dłuższego czasu, toteż pomimo szeregowego stanowiska, kręcę się czasem także przy rekrutacji nowych pracowników.
Generalnie zawsze jest problem z obsadzeniem weekendów, ponieważ wiadomo - w weekend nikomu pracować się nie chce, szczególnie wieczorem. Szef postanowił poszukać więc paru pracowników typowo weekendowych. Warunkiem była gotowość do pracy w każdy weekend, na zmianach od 9 do 17 lub od 17 do 1, co zaznaczone było w ogłoszeniu. Odzew spory, tylko co z tego? Najciekawsze przypadki poniżej.
1. Studentka, Polka. Po niemiecku mówiła raczej słabo, po angielsku trochę lepiej, mimo wszystko szef poprosił mnie o przeprowadzenie rozmowy rekrutacyjnej. Wyjaśniłam dziewczynie, co i jak. Niestety, ze względu na słabą znajomość języków, mogliśmy jej zaproponować jedynie pracę jako pomoc kuchenna, jako kelnerka nie. Dziewczyna wykłócała się ze mną chwilę, próbując udowodnić, że da sobie radę językowo. W ramach próby postanowiłam przeprowadzić z nią symulację, odgrywając rolę klienta. W dość prostych słowach złożyłam przykładowe zamówienie po niemiecku. Wybałuszyła tylko oczy i zapytała:
- A palcem w karcie nie możesz pokazać..?
2. Również student, tym razem Niemiec. Zdawał się naprawdę solidny. W pierwszy weekend pracy, kiedy to miał mieć zmianę od 17 do 1, napisał szefowi smsa, że ma potworne bóle brzucha, wymiotuje, ogólnie kiła, do pracy nie przyjdzie. Spotkaliśmy się tego samego wieczoru na imprezie studenckiej. Wyglądał na zdrowego. Choć pod koniec faktycznie wymiotował. Z przepicia.
3. Młoda matka szukająca pracy na weekend. Szef postanowił zatrudnić ją na kuchni, zastrzegając jednak, że nim do pracy przystąpi musi pozbyć się paskudnie długich tipsów. Zgodziła się, ucieszona, że dostała pracę. Jednak kiedy przyszło co do czego, okazało się, że tipsy nadal ma. Na uwagę szefa, że z czymś takim w kuchni nie może pracować stwierdziła:
- Phi... Te tipsy kosztowały więcej niż tu w weekend zarobię! No bez przesady.
Generalnie zawsze jest problem z obsadzeniem weekendów, ponieważ wiadomo - w weekend nikomu pracować się nie chce, szczególnie wieczorem. Szef postanowił poszukać więc paru pracowników typowo weekendowych. Warunkiem była gotowość do pracy w każdy weekend, na zmianach od 9 do 17 lub od 17 do 1, co zaznaczone było w ogłoszeniu. Odzew spory, tylko co z tego? Najciekawsze przypadki poniżej.
1. Studentka, Polka. Po niemiecku mówiła raczej słabo, po angielsku trochę lepiej, mimo wszystko szef poprosił mnie o przeprowadzenie rozmowy rekrutacyjnej. Wyjaśniłam dziewczynie, co i jak. Niestety, ze względu na słabą znajomość języków, mogliśmy jej zaproponować jedynie pracę jako pomoc kuchenna, jako kelnerka nie. Dziewczyna wykłócała się ze mną chwilę, próbując udowodnić, że da sobie radę językowo. W ramach próby postanowiłam przeprowadzić z nią symulację, odgrywając rolę klienta. W dość prostych słowach złożyłam przykładowe zamówienie po niemiecku. Wybałuszyła tylko oczy i zapytała:
- A palcem w karcie nie możesz pokazać..?
2. Również student, tym razem Niemiec. Zdawał się naprawdę solidny. W pierwszy weekend pracy, kiedy to miał mieć zmianę od 17 do 1, napisał szefowi smsa, że ma potworne bóle brzucha, wymiotuje, ogólnie kiła, do pracy nie przyjdzie. Spotkaliśmy się tego samego wieczoru na imprezie studenckiej. Wyglądał na zdrowego. Choć pod koniec faktycznie wymiotował. Z przepicia.
3. Młoda matka szukająca pracy na weekend. Szef postanowił zatrudnić ją na kuchni, zastrzegając jednak, że nim do pracy przystąpi musi pozbyć się paskudnie długich tipsów. Zgodziła się, ucieszona, że dostała pracę. Jednak kiedy przyszło co do czego, okazało się, że tipsy nadal ma. Na uwagę szefa, że z czymś takim w kuchni nie może pracować stwierdziła:
- Phi... Te tipsy kosztowały więcej niż tu w weekend zarobię! No bez przesady.
restauracja
Ocena:
708
(750)
Komentarze