#59756

Niedawno poroniłam. Postanowiłam przedstawić Wam listę najbardziej absurdalnych/niekulturalnych/bezmyślnych/chamskich tekstów, którymi raczą mnie bliżsi lub dalsi znajomi
(a w jednym wypadku nawet dosyć bliska rodzina):

1) "To nie było dziecko, tylko zlepek komórek." - Nie. To było moje dziecko, które kochałam, na które czekałam i które nie miało okazji się urodzić.

2) "W sumie nawet lepiej się stało, poczekacie jeszcze kilka lat, dorobicie się, to następne dziecko będzie miało lepsze warunki" - Bynajmniej nie jesteśmy bezdomni ani bezrobotni, nie mieszkamy również w stodole ani w kawalerce z dziesięcioma innymi osobami. Ot, nie jesteśmy BOGACI.

3) "Oj tam, młodzi jesteście - zrobicie sobie nowe" - Tego aż mi się nie chce komentować.

4) "To wina tego twojego chłopa, nawet dziecka porządnie nie potrafi zmajstrować" (właśnie to usłyszałam od członka rodziny) - Poronienie to był wypadek, uraz mechaniczny, a osoba ta dobrze o tym wiedziała. Najwyraźniej każda okazja żeby skrytykować mojego męża jest dobra.

5) "Zabiorę cię do kina, kawę i damskie pogaduchy. Zobaczysz, od razu zapomnisz" - Niby wszystko ok, ale nie po tygodniu.

6) "Cathyalto, ja wiem że nie jesteś teraz w najlepszej formie, ale możesz przyjść jutro do pracy? X się rozchorował, a nie ma kto wziąć jego zmiany" - Powiedziane przez szefa 3 dni po fakcie, gdy nawet fizycznie byłam w kiepskim stanie (a on o wszystkim doskonale wiedział).


Ja wiem że ludzie chcą pomóc, ale takie słowa nie tylko nie pomagają, a wręcz niewyobrażalnie bolą i irytują.
Rozumiem również, że życie toczy się dalej, ale potrzebuję czasu żeby się z tym pogodzić i wszystko sobie poukładać.
Nie oczekuję specjalnego traktowania, nie wymagam od znajomych by zasłaniali mi oczy gdy mijamy sklepy dziecięce czy ukrywali przede mną swoje dzieci, chciałabym tylko trochę szacunku dla mnie i mojej straty, to wszystko.

ludzie