#62879

Historia Aika o niemiłym Panu na słuchawce przypomniała mi moją historię z lipca tego roku.

Od jakiegoś czasu pracuję na recepcji w jednym z olsztyńskich hoteli. Piekielności mniejsze, większe wiadomo z różnych stron napływają, ale to norma.
Jednak jedna sytuacja szczególnie utkwiła mi w pamięci, ponieważ był to mój "chrzest bojowy".

Wesele. Pełnię nocny dyżur. Wiadomo, alkohol, zabawa pełną gębą, głośno, niektórzy szukają chwili wytchnienia u recepcjonistki. Podchodzi taki [P]an i szarmancko zagaja:
[P]: A czy mógłbym mieć do Pani taką jedną prośbę?
[Ja]: Zależy czego Pan potrzebuje, a może uda mi się Panu pomóc. (+ uśmiech firmowy ;))
[P]: No, ale czy by Pani mogła mi pomóc, no tak bym chciał...
[Ja}: Proszę mówić. (delikatnie zachęcam, bo nie będę tu stać jak słup soli aż się zdecyduje).
[P]: No bo ja bym chciał, żeby mi Pani obciągnęła.

No cóż, troszkę mnie przytkało. Biłam się z myślami co mogę zrobić, a czego nie. Jakby nie patrzeć jestem w pracy, jestem nowa, w sumie nie wiem co mogę odpowiedzieć na taką "kuszącą" propozycję.

[Ja]: To akurat wykracza poza zakres moich obowiązków - wypaliłam, odwróciłam się i poszłam na zaplecze. Wróciłam za chwilę, a tu już ich dwóch stoi.

[P2]: A proszę Pani, a co Adaś od Pani chciaaał?
[Ja]: Najlepiej będzie, jak sam Panu powie.
[P] coś tam pomruczał pod nosem, że JA MAM to powiedzieć i w końcu wypalił.
[P]: No żeby mi obciągnęła!

Ponownie wyszłam na zaplecze i czekałam, aż sobie pójdą.
No cóż, widząc młodą dziewczynę w pracy, za ladą, która się do Ciebie przyjaźnie uśmiecha to aż się prosi, żeby ją zbrukać.

Finał jest taki, że zostałam poinstruowana, że w takich wypadkach nie muszę być wcale miła, a sprawę mogę załatwić albo z organizatorem, albo z ochroną w mniej jak minutę i nikt nie ma prawa mnie obrażać.
W taki sposób moja odpowiedź została uznana za wzorową odpowiedź pracownika roku :D

uslugi- hotel