#70377

Historia Poziomeczki, o matce która porzuciła dziecko w szpitalu, a jednak nie można go adaptować, bo a nuż się matka rozmyśli, skłoniło mnie do opisania historii potwierdzającej, że polskie prawo rodzinne leży i kwiczy.

Mój ojczym na tydzień przed wakacjami zabrał jedną z sióstr do Warszawy, szkoła już była załatwiona, czekali tylko na miejsce w internacie. Oczywiście od razu poinformował panią pożal się Boże dzielnicową, oraz panie w Opiece Społecznej, żeby matce nie zachciało się zgłaszać porwania czy czegoś w tym stylu.
Akta z notatkami co do sytuacji w domu, z automatu trafiły do sądu, zarówno z policji, jak i MOPS-u.

Niedawno sprawa się odbyła. Matka, zanim sędzia zdołała cokolwiek powiedzieć, wypaliła że ona zrzeka się praw do jednej z córek. Sprawa miała dotyczyć zupełnie czego innego, a okazało się, że sędzina zrobiła podział "majątku", matka bierze jedną, ojczym drugą i koniec sprawy.

Kiedy przyszło uzasadnienie co do wyroku, ojczym dowiedział się, że ma pod opieką jedną córkę, a do drugiej ma ograniczone prawa, analogiczna sytuacja u matki. Sędzina nic o tym nie wspomniała na rozprawie. Dodatkowo było zawarte, że ojczym ma prawo widywać się z córką w każdy weekend i, raz w miesiącu ma ją zabrać do siebie, pod warunkiem że ojczym po nią przyjedzie i do godziny 18. w niedzielę odstawi do domu.

Szkoda że pani sędzia nie miała okazji dowiedzieć się, że matka ma głęboko gdzieś co robi córka. Młoda wychodzi rano, wraca późnym wieczorem lub wcale nie wraca. Przykład? Ta siostra która została z matką, przyjechała do mnie w Wigilię, matce nic nie mówiąc. Rodzicielka nie napisała nawet SMS-a z pytaniem gdzie jest. Zadzwoniła dopiero 27.12. Przez 3 dni nie zainteresowała się ani trochę, gdzie jest jej dziecko.

Matka za to skutecznie próbuje pozbawić ojczyma pracy, nie zważając, że utrzymuje jedną z córek.
Ale sąd nie zaznajomi się dokładnie ze sprawą, po co. Odbębnić swoje żeby kolejna sprawa była odfajkowana i dalej.

prawo rodzinne