#70790

Niedawno przeczytane historie, pierwsza - o pani prawnik, której to mąż wypytywał ją o to jak wygląda sprawa rozwodowa, druga - o panu policjancie, który przez wiele lat okłamywał żonę i prowadził podwójne życie, przypomniały mi historię, która miała miejsce w mojej rodzinie.

Mam kuzyna. Na pozór bardzo rodzinnego, ułożonego człowieka, który poznał kobietę, bardzo się w niej zakochał, nieba chciał jej uchylić, ślub wzięli. Kuzyn wziął sobie za punkt honoru, aby zapewnić wszystko swojej wybrance, tym samym namawiał ją, aby nie traciła czasu na pracę, nie martwiła się niczym, bo on zrobi wszystko, aby im było dobrze i by ona mogła oddać się w pełni pielęgnowaniu ich pociech i pięknego domu pod miastem. Pociech dorobili się dwóch. Wszystkich dziwiło to, że taka bystra niegdyś kobitka, wykształcona, z szansą na dobrą pracę, tak dała się omotać i zamknąć w domu. Mąż ideał, prawda? Ano nie, bo jak się okazało, obmyślił on sobie to wszystko już na początku, do czego z dumą się jej przyznał, aby w pełni ją od siebie uzależnić finansowo, a nawet psychicznie, by na końcu, kiedy dowiedziała się o jego licznych zdradach, móc powiedzieć "No i gdzie pójdziesz, jak gówno potrafisz i grosza przy dupie nie masz?".

Dla mnie to kolejny dowód na to, że samemu sobie ufać nie można, a co dopiero innym. Polegać trzeba tylko na sobie, bo kiedy tylko ktoś wywęszy nad nami przewagę, to będzie to wykorzystywał i im większa bajka i szał z początku, tym potem boleśniejsze zderzenie z rzeczywistością.

Całe szczęście żona mojego kuzyna odnalazła wsparcie w... tak, w jego przyjacielu. Złapała się byle jakiej pracy, bo ciężko znaleźć pracę w wyuczonym zawodzie (magisterium jednego z kierunków medycznych, nie lekarski), skoro przez 10 lat było się tylko kurką domową. A wiecie, co najgorsze? Że te stare parszywe dziady z mojej rodziny (wujostwo, ciotki) są wielce oburzeni jej postępowaniem, bo przecież wszystko miała! No wszystko, a jeszcze jej źle.

Miłego dnia wszystkim ;]

rodzina