#71170

od 2 lat pracuję w kancelarii komorniczej.
Nie wiem czemu wśród dorosłych ludzi (tych dawno dorosłych i tych świeżo dorosłych) funkcjonuje przeświadczenie, że jeżeli nie odbiorą listu, nie odbiorą telefonu, nie stawią się w kancelarii lub prześlą pisemnego wyjaśnienia - to wszystko będzie dobrze? Otóż nie - nie będzie dobrze. Wręcz przeciwnie - będzie bardzo źle, ponieważ w świetle prawa pismo wysłane poleconym (wszystkie ważne pisma w postępowaniu wysyła się poleconym), podwójnie awizowane uznaje się za SKUTECZNIE doręczone. Może to co napiszę zszokuje wielu, ale zasada: "jak zasłonię oczy to mnie nie widać" nie działa w życiu, a już na pewno nie w prawie. Przykład?

Wysyłamy postanowienie o umorzeniu z wniosku wierzyciela do: dłużnika i wierzyciela. W treści wskazujemy, że sprawa jest umorzona, podajemy wysokość kosztów (koszty zapytań do urzędów/instytucji/banków, korespondencja, inne koszty, np. dojazd) oraz kto te koszty ma obowiązek opłacić (w 99% - dłużnik) i w jakim terminie (7 dni od dnia doręczenia). Dłużnik nie odbiera, bo to pismo od komornika i jak otworzy kopertę, to wyjdzie z niej zły komornik i zajmie wszystko, nawet dzieci. List awizowany, wraca i jest uznawany za doręczony.

Mija pewien czas (my czekamy trochę dłużej niż te 7 dni - dajemy szansę) i wszczynamy egzekucję. I tu krótka symulacja: załóżmy, że koszty do zapłaty = 45,40 zł. Przy wszczęciu egzekucji doliczana jest opłata egzekucyjna (wynika wprost z ustawy o komornikach sądowych i egzekucji i wynosi min. 330,83 zł + 23%VAT). Za korespondencję (zawiadomienie o wszczęciu, później zajęcie np. rachunku bankowego/wynagrodzenia itd), zapytania i inne wydatki płaci dłużnik. I tak z 45,40 zł robi się błyskawicznie ponad 400,00 zł. Dlaczego? Bo dłużnik nie odebrał korespondencji.

I później jest płacz i pretensje do komornika. "A nie mogliście inaczej doręczyć?" Niby jak? Zajechać pod dom i tkwić tak długo aż jaśnie pan/pani raczy odebrać list? Traktujmy siebie poważnie :)

komornik