#71591

Przygarnęłam ostatnio kocurka, kot jak kot, nic nadzwyczajnego, chyba tylko to, że jechaliśmy po niego 80 km...

Z rozmowy z panią właścicielką dowiedziałam się, że kot ma 9 tygodni (tak na moje oko około 4).
Dowiedziałam się, że chce się szybko pozbyć tych pchlarzy, bo brudzą jej w domu, a jak nikt nie będzie ich chciał, to je utopi.

Po krótkiej rozmowie, jaka to ona jest dla nich cudowna (taa, jasne...), wzięłam kota pod pachę i pojechaliśmy do domu.
Dopiero w domu zaczęłam go oglądać i zobaczyłam obraz tragedii i rozpaczy.

Kocurek ledwo jadł mokrą karmę rozdrobnioną widelcem, chętniej pił mleko dla kotów.
Był tak brudny, że dopiero po kąpieli okazało się, że ma białe łapki i inne białe plamki.
Brzuszek napuchnięty od robaków (najprawdopodobniej).
Cały zapchlony, pchła na pchle pchłę goniła, jeszcze nie widziałam takiego czegoś.
Uszy czarne w środku, krew i inne paskudztwa, wyczyściłam je trochę w domu, a na drugi dzień pojechaliśmy do weterynarza.

Kocurek, jak się okazało, faktycznie na oko jakieś cztery tygodnie, strasznie zarobaczony.
Zapchlony tak, że wet powiedział, że rzadko się zdarza taki "pacjent" i to w takim wieku.
W uszach świerzbowiec i to w dość zaawansowanym stadium, pokazał nam pod mikroskopem co to takiego, i zastanawiam się teraz jak to odzobaczyć, bo do tej pory mi niedobrze, jak sobie przypomnę.

Podsumowując to nie żałuję, że zabrałam go tak wcześnie od matki, żałuję, że tej babie nie skopałam dupy na miejscu.
O dziwo kocur jest taką przylepą, że nie zdawałam sobie sprawy, że koty mogą takie być :)
Ciągle jest przy mnie, śpi całą noc wtulony pod ręką i tylko czeka, aż położę się do łóżka.
Przybiega na każde zawołanie, spokojnie siedzi, jak go wyczesuję, obcinam paznokcie, kapię, bawi się z dziećmi, nie gryzie, nie drapie...

I teraz chciałbym podziękować tej pipie z polskiego silent hill, dzięki tobie mam najlepszego przyjaciela na świecie, ale miej nadzieję, że cię nigdy już nie spotkam, bo bym ci chyba nogi z d... wyrwała...

Silent hiil