#85547

Mamy takiego jednego pracownika, że tak powiem intelektualnego tj. stażystę mam w budzie. Ja osobiście. Chłop jest zaraz po studiach. Czyli nie jest jakiś stary. Ale już jest męczący. Np.

1)siedzimy, piszemy i nagle:
- URFA YEBANAMAĆ!
- ? - pytam szczerze zaniepokojona, z troski mojej autentycznej i dobroci serca mojego, empatycznego.
- GRÓWNO!

2)siedzimy, piszemy i nagle vol2.:
- URFA YEBANAMAĆ! - patrzę się znacząco i pytająco - A bo... nazwałem plik z użyciem polskich znaków i nie chce mi wrzucić do załącznika poczty! - poskarżył się na swój ból istnienia.
- To zmień na znaki bez ogonków.
- No genialne, no dzięki, nie wpadłbym na to - mordować czy jeszcze poczekać? - W ogóle zyebany jestem, że używam takich poyebanych znaków jak są w polskim alfabecie.
Asekuracyjnie nie powinnam mówić nic, ale popełniłam ten błąd:
- Generalnie jednak powinieneś używać polskich znaków w listach, bo wyglądasz na idiotę jak tego nie robisz. Przynajmniej jak piszesz do Polaków i jesteś w Polsce. To raczej normalne. Tylko nie nazywaj plików z nich użyciem.
- No właśnie, JAK jestem w Polce, dobrze że za chwilę wyjeżdżam z tego yebanego kraju.
Bonwłojaż.

3) Siedzimy i jemy. Jeden z chłopaków siedzi na progu budy i karmi golonką szczura, który wyhodował nam się w hałdzie ze śmieciami. Podchodzi ten kołek, bierze łopatę i mach w zwierze, o mało koledze ręki nie przetrącił. Ale nie udało mu się zabić tego szczura tak od razu, więc podszedł i skręcił mu kark w rękach.

4) Siedzimy i jemy. Ciepło, słońce świeci. Nagle słychać pojedynczego ptaka jak śpiewa.
- Możnaby pomyśleć, że to wiosna wczesna jest, a nie zima idzie - odezwał się pan Jasio z nutą nostalgii w głosie.
- Ja tam nie lubię jak one tak kwiczą, srajptaki yebane.

5) Zaplątał się nam na budowę gołąb pocztowy.
- On nie ma lotek, o tu mu brakuje. Trzeba by go odesłać do właściciela Pani Talu - ocienił pan Januszek, pasjonat/hobbysta hodowli gołębi pocztowych - Pani go wyśle żywą paczką, ma tu adres na nodze.
- Ok, po pracy wyślę - odrzekłam, a gołąb został zdeponowany bezpiecznie w pudle pod biurkiem. W pełnym momencie pan Januszek przyszedł go napoić z plastikowego kubka i Kołek go zobaczył.
- Ale one są jadalne.
- No są.
- No to uyeb go.
- To nie mój i nie twój.
- Znalezione nie kradzione.
- On je bardziej światowy od ciebie - warknął na niego pan Januszek i zdeponował gołębia w kartonie w szatni pracowniczej aż do fajrantu.

6) Skacze nam po budowie ptak bez sterówek ogonowych. Skacze, bo nie może latać, a teren JW jest duży i widać nie ma go co zjeść. Żywi się tym co wygrzebuje z trawnika.
Tylko dlatego ten ptak nie ma sterówek?
A bo mój stażysta mu je uciął.
Okazuje się, że ten ptak zagnieździł się nam w skrzynce elektrycznej. Więc mój cudowny stażysta uciął mu nożyczkami ogon. Żeby ptak nie zagnieździł się ponownie w tej skrzynce, po tym jak Kołek usunął gniazdo na polecenie szefa.
Niby wiem, że mógł zabić.

Autentycznie tego stażysty nie lubię.